بطور کلی اطلاعات بصورت واحدهای کوچکی به حواس انسان وارد می شود اما انسان جهان پیرامون خود را بصورت یک کل منسجم ادراک می کند نه بصورت حواسی تکه تکه.
در واقع بیشتر مواقع آنچه را که میبینیم اشیایی سه بعدی است و آنچه را که می شنویم بصورت واژه ها و موسیقی می باشد.
مطاله ی ادراک یعنی مطاله ی نحوه ی تلفیق اطلاعات حسی در قالب مدرکاتی از اشیاء وسپس نحوه بکار گیری این ادراکات در کاوش جهان پیرامونی . دستگاه ادراکی برای حل مسائلی مختلف طراحی شده است , مثلا دستگاه ادراکی بینایی مشخص می نماید شیئی که دیده می شود چیست؟ در کجا قرار دارد؟ و یا فاصله اش با ما به چه اندازه می باشد؟
در شوانایی ادراک مشخص می نماید که صدایی که به گوش می رسد چیست؟ و از چه جهتی به گوش می رسد؟
این توانایی ادراکی در حس بینایی (شناسایی) می نامند . و این توانایی برای بقای انسان بسیار مهم می باشد (مثلا این شیئی سیب است و قابل خوردن می باشد).
همچنین توانایی تعیین جای شئی دیده شده را (تعیین موقعیت فضایی) یا محل اشیاء می نامند.
این توانایی برای بقاء لازم است و ما از این توانایی به جهت تعیین محل اشیاء و برای هدایت و جهت یابی در پیرامون خود استفاده می نماییم.
علاوه بر تعیین محل و شناسایی اشیاء ویژگی دیگر دستگاه ادراکی انسان می باشد.
