حضور کمرنگ زنان در ادارات دولتی باعث پرنگ شدن فرهنگ مرد سالاری در جامعه مان شده است.
جامعه سنتی مان که در احصار مختلف با خواست ها و تمایلات متفاوت از سوی اقشار مختلف مواجه بوده است به زنان بعنوان نیمی از پیکر اجتماع بدیده عزت و احترام نگریسته است.
در شرایط کنونی که اساس نظام موجود را تساوی و برابری حقوق زن و مرد تشکیل میدهد بناء به سنت های دست و پاگیر حاکم بر جامعه مرد سالاری، توان مبارزه و مقابله مشروع زنان را دشوار ساخته ، که از همین جهت است که با وجود تمام تلاش ها، زنجیر های استبداد همچنان در تار و پود جامعه تنیده و از زنان شخصیت حقوقی و حقیقی شان را گرفته است.
با اینکه فیصدی زیادی از جمعیت افغانستان را زنان تشکیل میدهند وصد ها موسسه و نهاد ملی و بین المللی در این کشور در راستای احیای حقوق زنان فعالیت دارند تنها برای عده ای از زنان درین کشور زمینه دسترسی به شغل آزاد و دولتی فراهم شده است.
عده زیادی از زنان به دلیل فقر اقتصادی، خشونت، ترویج فرهنگ های غیر اسلامی و انسانی، ازدواج های اجباری قبل ازسن قانونی، عدم دسترسی به خدامات اجتماعی اقتصادی و فرهنگی تعلیم و تربیه متاثر میباشند.
زنان به عنوان قشری که زیادترین آسیب های روحی و روانی را از جنگ در افغانستان متحمل شده اند از دولت مردان توقع دارند تا بیشتر به خواست های مشروع و قانونی شان توجه شود.
به امید روزی که شرایط مناسب کاری در عرصه های گوناگون برای زنان مهیا گردد و تمام شان در عرصه های مختلف اجتماعی سهیم شوند.
