پس از شکست طالبان و در ابتدای تشکیل دولت , امید واری های زیادی برای ایجاد کار در افغانستان به وجود آمد , توجه جامه جهانی به بازسازی در افغانستان ووعده های دولت , این امید واری ها را بیشتر کرد اما با گذشت هر روز بیکاری و فقر مردم افغانستان را با مشکلات بزرگی مواحه ساخت و یا دچار کرد.
تا دو باره تصمیم گرفتن که به کشورهای همسایه ویا کشور های دور تر مهاجرت کنند , و تعدادی زیادی از مردم برای نجات از فقر وبیکاری راهی کشور های همسایه شدند.
بیکاری و فقر اقتصادی از اصلی ترین مشکل مردم در کشور به حساب می آید , بعضی از مردم به این باور اند که فقر وبیکاری سبب دل سردی مردم افغانستان نسبت به دولت ایشان گردیده و باعث می شود که بغضی ایشان با مخالیفین دولت همدست شوند و کلا تمام مردم افغایستان از فقر و بیکاری رنج می برند.
با اینکه ده سال از بر پای نظم جدید سیاسی و منتخب مردم در افغانستان می گذرد سالیانه ملیارد ها دالر برای ایجاد تثبیت نظام اقتصادی در کشور سرا زیر میشود و افراد بلند پایه دولت از همین مقدار دالرهای کمک شده و به راحتی و خوشی با ثروت و سربلند زندگی میکنند و تا اکنون به فکر فقر وبیکاری مردم بیچاره نشده اند بیش از هشت تا نه میلیون از مردم افغانستان هم در وضعیت نامناسب وزیر خط فقر وبیکاری زندگی می کنند.
در طی ده سال گذشته فقر وبیکاری در افغانستان افزایش یافته است از کوچک سال تا بزرگ سال دست به گرایی شروع کرده اند از گرسنگی و بیچارگی تمام روز بدنبال یک لقمه ی نان هستند که خود را از گرسنگی نجات دهند و خودرا سیر نمایند.
چهل فیصد از جمیت یا مردم واجد شرایط کار هم اکنون در کارهای موقتی مشغول هستند و شصت فیصد از جمیت یا مردم به زیر سایه فقر وبیکاری زندگی میکنند و باعث میشود که تعدادی از مردم افغانستان مواد مخدر به کشورهای همسایه ببرند که از راهی قاچاقی باعث معتاد شدن آنها میشود بلاخره از بین میروند و بعضی از مردم قاچاق انسان رامیکنند و آنها را به کشورهای همسایه بفروش میرسانند و یا از خانواده های ایشان پول درخواست میکنند که باعث از بین رفتن آنها میشوند.
اگر دولت و تجاران یا سرمایه گذاران به فکر فقر و بیکاری جامعه نشوند مردم دچار گرسنگی و قحطی نان می شوند که دولت روی به سقوط خواهم شد و این دولت از بین خواهد رفت و دیگر کشورها به کشور عزیز ما افغانستان حکومت خواهند کردند و باعث از بین بردن مردم و کشور خواهند شد .
پس بیایید همه ما دست به دست همدیگر داده تا کشور عزیزی خود افغانستان از فقر و بیکاری نجات دهیم , رشوت نگیریم , خود خواه نباشیم , بیگانه پرست نباشیم , حق یتیم ومردم بیچاره را نخوریم و بلاخره باهم یک جان , یک تن و یک نفس شویم که تاکشورعزیزی ما افغانستان نابود نشود و همیشه پابرجا تماند و پیشرفت نمای. (زنده باد کشوری عزیزی ما افغانستان)
