پیش از اینکه همکاری, منبع و توان بالقوه تجارت فیشن قرار گیرد, از روش مجوز استفاده میشد. استفاده از مجوز یک روش مشهوریست که تا هنوز وجود دارد بویژه در نشانهای تجارتی فیشن آمریکایی که به اندازه انبوه رسیده اند, مانند پیر کاردین(Pierre Cardin) و در آسیا نشان تجارتی فرانسوی رینوما(Renoma) .
تا امروز هم استفاده از جواز رایج است( در غیر اینصورت توری بارچ”Tory Burch” ضرورت مطالعه قوانین فیشن را در دانشگاه فوردهام”Fordham” نمی دید و من نیمسال قوانین فیشن را فرا نمیگرفتم). امروزه عنوانهای اکثر رسانه ها را همکاری در بخش بازرگانی و مشتریان تشکیل میدهد. البته این چیز تازه ای هم نیست. چی چیزی همکاری بازرگانی را پرسود میسازد؟ آیا این واقعیت است؟
رویداد موفق اخیر به همکاری شرکت های کنیای غربی و ای پی سی(APC) می باشد که منتج به فروش سریع گردید. اما محصول شان چیست؟ نیم تنه سفید با نشان ابریشمی (kanya APC) در بخش بالایی دور گردن آن. این فقط یک نیم تنه ساده بود که مردم بخاطر آن 120 دالر پرداختند. ادغام موفقانه دیگر جدید مربوط به شرکت های اچ و ام (H&M) است از انا روسو(Anna Russo) با ورساس(Versace) میباشد. به زودی سازمان فلیپ لیم فور تارگیت (Phillip Lim for Target) نیز در اواخر امسال ادغام خواهند شد.
در ادغام سازمانها نمیتوان شکست ها را هم فراموش کرد. آیا کسی میتواند شکست ادغام سازمان های هدف(Target) و نیمان مارکوس(Neiman Marcus) را فراموش کند؟ این مجموعه 50 شعبه ای به فروشگاهای بزرگ تبدیل شدند و صاحب نام های بزرگی پیش از آن بودند مانند جاسن وو(Jason Wu) , مارک جاکوبز(Mark Jacobs) و اوسکار(Oscar).
گرچه این شرکت های در ادغام شان پیوند بین مشتریان شان و شرایط موجود دیده بودن اما بازهم برچسب کم کیفیتی به آن زده شده و نویسنده تیلر برتمن(Tayler Bartmen) این ادغام شانرا یک نمایش زشت توصیف کرده است. و گفته است که "چون شما میخواهید که از مواد ارزان استفاده کنید به این مفهوم نیست که من از یک فروشگاه بسیار بزرگ دوقطبی خرید کنم". شاید تقصیر را بتوان در خدمت دهی ضعیف محصول در بخش کیفیت و قیمت آن دانست. فقط یک دوچرخه با طراحی الایس(Alice) و الیویا(Olivia) برایش 499.99 دالر قیمت تعین شد. نقص دیگر در همکاری میسن مارتین(Maison Martin) با سازمان اچ و ام (H&M) است. سازمان اچ و ام(H&M) مشهور است که محصولات خود را در چند ساعت از بدو عرضه به فروش میرساند. من بطور شخصی طرفدار این همکاری بودم و بسیار واضع بود که این حرکت پیشگامانه برای بیش تر مشتریان معمولی است.
در ادغام و همکاری سازمانهای طراحی, همه نشانهای تجارتی و خرده فروشان باید نه تنها که در آن رشد را ببینند بلکه تولید شان باید به اندازه قیمت اش ارزش داشته باشد. منظور من اینست که نیم آستین شرکت های کنیا وست و ای پی سی(Kanya & APC) با آن قیمت اش صد درصد از پنبه خالص مصری ساخته شده بود. در ادغام شرکت ها یا میبازید و یا انکشاف میکنید. همه ما میدانیم که خرده فروشان همه میخواهند که انبار مطئن داشته باشند. با این تبلیغات سنگین و تلاش سخت شرکت ها, فروش محصولات کار آسانی نیست.
