از روزی مه انسان به نیروی اعجاب انگیز کلام پی برد، همیشه مایل بود که بتواند در میان جمع به خوبی صحبت کند و با قدرت کلام، دیگران را تحت تاثیر قرار دهد؛ اما موانع زیادی هم وجود دارد که بعضی ها را صحبت کردن برای دیگران باز میدارد.
بسیار مشاهده شده که اشخاص فعال و پر تلاش به سبب این مه نتوانسته اند حاصل فعالیت های خود را بابیانی رسا و شیوا برای مخاطبان طرح کنند، در کارهای خود موفقیت چندانی نداشته باشد، نمیتواند آنچنان که باید و شاید در عرصه های رقابت، نقد پرسش و پاسخ و گزارشدهی موفق باشد.
سخن گفتن و بیان مطلوب، کاری است که میتوانید به نوعی در نایل آمدن به اهداف و پیشبرد برنامه های شما کمک شایانی کند.
شاید برای تان پیش آمده باشد که سخنی مناسب، تاثیر گذاری و پرجاذبه، عده یی را با نظر و خواسته خود خود موافق و همراه کرده باشید و چه بسا گاهی اتفاق افتاده که به خاطر نداشتن نفوذ کلام و عدم ارتباط مطلوب، نتواسته اید در این کار توفیق چنداداشته باشید.
در هر زبان، گفتار و سخن، موهبتی است که میتواند در عرصه های مختلف زنده گی، کارو حیات فردی، گروهی و اقتصادی شما دیگرگونیهای قابل توجهی ایجاد کند

.
پس برای اینکه بتوانید این موهبت را به گونه شایسته به کار گیرد، در قدم نخست باید ویژه گیهای گفتار و سخن را دانسته و پس از آن بیاموزید که خصوصیت یک سخنرانی کدام است.
ویژه گی های گفتار و سخن:
یک سخنران خوب، وقتی موفق است که سخنانش از ویژه گیهای زیر بر خوردار باشد:
1- تکیه بر منطق و پایه های عملی داشته باشد.
2- از روی احساسات و بغض نباشد.
3- منفعلانه و یا از روی عصبانیت و تعجیل نباشد.
4- منقطع، بریده بریده و نا مفهوم نباشد.
5- به خاطر خوشی این و آن و یا خاطر دشمنی با کسی به زبان نیاید.
6- بیهوده، پراگنده و بی پروا و بی ادبانه نباشد.
7- شفاف، سریح، ساده و بس پیرایه و درعین حال مستحکم، ماندگارو جامع و مانع باشد.
8- بی روح و گنگ نباشد.
خوب این بود معلومات من و تشکر از توجه تان