اولتر از همه این پیروزی شرین را برای تمامی ملت عزیز خود تبریک و تهنیت عرض میکنم باور کنید که همین لحظه از من شادتر انسان در جهان نیست بی نهایت خوشحالم از این برد، در این مقاله خواستم درس های که من از این پیروزی اموخته ام با شما هم شریک بسازم امید که مورد توجه شما عزیزان خواننده قرار بگیرد
با توجه به فوتبال 97 دقیقه ای که امروز من را به هیجان اورده بود اموختم که زندگی فرصت های کم را در اختیار ما میگذارد و برما است که از چنین فرصت ها با درایت کامل، نهایت استفاده را کنیم. دشواری ها و مشکلات که امروز بالای تیم شیران خراسان گذشت شاید به تاریخ فوتبال افغانستان تکرار نشود اما در مقابل اموختم که چگونه باچنین سختی ها و مانع ها در زندگی باید مبارزه کنم اموختم که با ایمان داشتن به الله منان و دعا کردن میشود که پیروز شد، همانند بهترین بازیکن امروز منصور فقیر یار، اگر متوجه شده باشید که بعد از مصدومیت فرزاد عطایی بازیکن شماره 14 تیم ملی ما، منصور عزیز بالای سر فرزاد ایستاد و برایش دعا کرد و همچنان بعد از اینکه ضربه پنالتی به دستور داور نامرد، که از عربستان سعودی بود، داده شد منصور رو به داورکرد او با اشاره به اسمان (به خدای یکتا) چیزهای برای داور می گفت. به این باید گفت که تقوا و ایمان کامل. دریافتم که هرچه مشکلات زندگی سخت شود زندگی شرین تر می شود میدانید اگر ما با اعتماد به نفس و توکل بر خدا از صد مشکلات بگذریم مطئنا شاهد یک پیروز شرین خواهیم بود مانند پیروزی شرین امروز تیم ملی ما. اتحاد این تیم، دوستی اعضای این تیم با هم دیگر، تقوا وپرهیزگاری این تیم، چنانکه بعد از ختم این رقابت هیجان انگیز، ما شاهد یک حلقه ای تلاوت قران مجید که از متشکل از اعضا و رهبری ملی پوشان افغانستان بود در داخل میدان بودیم، رهبری موفق این تیم، با درایت عمل کردن این تیم، صبر و بردباری این تیم، میهن پرستی این تیم، همه و همه میتوانند نقش بسزای در پیروزی این تیم داشته باشد
دعا، انگیزه بالا، اعتماد به نفس، زحمتکشی و سعی تلاش، استعداد مردان افغان، غیرت و شجاعت این دلیرمردان از جمله دلایل پیروزی این سفید پوشان در میدان نیپال بود و این همه برای جهانیان این را نمایان نمود که ما افغان و ورزش دوست هستیم، که اخلاق ورزش و اداب اسلامی در خود جا دادیم. ما جنگ نمی خواهیم، جنگی خانمان سوز که بیشتر از سه دهه جریان داشت و تا به حال هم دارد نشانه ای غیرت و شجاعت دلیری ما افغانها نیست. و بلاخره اینکه داشتن این ایمان قوی نشانه از تروریست بودن ما نیست. ما واقعا صلح میخواهیم. پس بگذارید که به پیش برویم و همچنان پیام من برای نسل جوان و پرتلاش کشورم این است که جنگ راه حل نیست قلم است که ما را از این بد بختی ها به قلعه های خوشبخت و اینده روشن میرساند بیاید که صبور باشیم یک دیگر را تحمل کنیم از نفاق دست بکشیم بیاید مثبت بیاندیشیم وبلاخره بیاموزیم که چگونه باید به صلح دست پیدا کنیم فرهنگ کنار امدن را بیاموزیم تا این وطن را نیک بنامند.
و در اخر از تمامی شما خوانندگان محترم میخواهم دست بالا و دعا كنيد برای فرزاد که بخاطر وطن خود حافظ ای خود را از دست داده است و چی الگو خوبی میتواند برای همه ای ما باشد طبق گفته ای یکی از اعضای رهبری سید علی کاظیمی حافظ اش را موقتا از دست داده است لطفا از قلب برایش دعا بکنید به گفته داکتران وضیعت صحی فرزاد خوب است اما تا 24 ساعت دیگر انشاالله مشکل حافظ اش برطرف خواهد شد با امید برگشت فرزاد جان به تیم ملی
زنده باد افغانستان عزیز
نگارنده: عبدالمختار حقبین
