در مسیری که روان هستم شخصی میخواهد تا مانع من شود و سد راه من قرار بگیرد علت اش هم مخالف بودن فکر من با او و همراهان اوست .
او نمی خواهد که من رشد داشته باشم قلم در دست داشته باشم تبری برای قطع کردن دست های خاین داشته باشم. او می خواهد که بجای قلم تفنگ بجای رشد عقب ماندگی من را ببیند .
عجب انسان است!!! نمی دانم من در این شهر بی سواد مانده ام ، یا این شخص
!!!فکر میکنم از آزادی فکر و بیان هیچ آگاهی ندارد، چون میخواهد به زور فکر مرا بدزد. مرا مجبور به این کار کند. اما نه
من تصمیم خود را گرفتم از این راه که انتخاب کرده ام باز نمی گردم به او اجازه نمی دهم که این کار را با من بکند
!!!!!آه های
!!!!!میشنوی! برو هر چی میکنی بکن نمیخواهم از راه که اتنخاب کردم بر گردم
برو دستت خلاص هر چی کاری که از دستت میاید به حق ام انجام بتی
اما بدان شاید آوازم را در گلویم خفه کنی و مرا با قدرت وحشیانه ات به نیستی مجبور کنی . غافل مباش این راه ادامه دارد و هزارن شخص دیگر مانند من در این راه حاضر به سپردن جان خود هستند تا شخصی مانند تو را مجبور به قبول کردن راه ما کنند، راه که برای آزادی و زندگی بیدون قید و شرط را برای همه فراهم میکند
.
من برای پذیرفتن هر شرایطی هستم اما برگردشت ناممکن است .
نویسنده : نصیر احمد " علی زی "
