چندی پیش خانم معصومه ابراهیمی در وبلاگش از کوچش به اینجا گفته بود و اینکه می توانیم بنویسیم و پول بگیریم، نوشته را خواندیم و گذر کردیم، این مقوله هم مانند سایر مقولات اینترنتی و کیبوردی و کلا" دکمه دار عصر حاضر، ما تحصیلکرده های رشته های علوم انسانی را نه تنها جذب نکرد، که هراساند و اصلا" یک طور ترسی داریم از دست زدن بهش، چند روز پیش دوباره با یکی از دوستان راجع به کیفیت و چیستی فیلم انکس صحبت کردیم و هر دو بر این امر مومن بودیم که این هم چیزی ست مثل سایر مقولات عصر جدید که می گریزیم ازش با این تفاوت که اینبار چیزی از کف هم می دهیم با نیاویختن بهش!
بنابراین بر آن شدیم که در اسرع وقت خود را راجستر کنیم تا در کنار نوشتن های گاه و بیگاه از سفره ای که گسترده شده هم بهره ای برده باشیم.
دوست دارم اینجا از خودم و تجربیات و خاطرات دور و نزدیکم بنویسم، تجربیاتی که بیشترینش به همین ده سال اخیر زندگیم در افغانستان باز می گردد.
امیدوارم این صفحه، دریچه ای باشد برای رفع دلتنگی ها و ارتباطی مداوم با دوستان دور و نزدیک.