در مقاله زیرین از دید نقد به عصر تکنولوژی می نگریم 

 این نوشته از نتایج زیانبخش و ناگوار تکنولوژی امروزی خوانندگان را اگاه میسازد نه از استفاده سؤ و یا نادرست تکنولوژی

با وجود اینکه عصر نوین پیامد های خوب و قابل قدر را داشته، در مقابل نتایج ناگوار را هم در پی داشته است که در مقایسه با پیامد های خوبی که ما از عصر نوین داشتیم نتایج بد به مراتب بیشتر بوده است که از وهم نابودی انسان خبر میدهد. پیشرفت های چشم گیر در عرصه علوم طبیعی و پی بردن رازها خلقت خداوند منان انسانها را چنان گمراه نموده است که به پیام های فرستادگان الهی به بی اعتنایی شدید می نگرند. جهان پیشرفته ایکه ما امروز شاهد ان هستیم هیچ توجه به  احساسات وعواطف بالای انسانی و ارزش های اخلاقی و دینی و... بشریت ندارد در جامعه امروز بهتر زندگی کردن و بیشترین لذت بردن والا ترین اهداف هر فرد یک جامعه است و این نشانه دهنده حاکمیت غرایز و هوای نفس بر انسانهای نوین است که در نتجه ای چنین طرز تفکر، خود نوعي از خوی تهاجمی و دشمنی بشر با هم دیگر را نمایان میکند. احساس همدلی و کمک به تدریج جای خود را به تنازعات خالی می نمائید و انسانها به مرور زمان در زندگی خود مانند درندگان وحشی به بی رحمی و خشونت با یک دیگر رو میاورند

انسانها در سایه صنعت و تقدم به اعماق تاریکی های طبیعت رفته اند و با استفاده از نیروی علم،  منابع طبیعی را به منفعت خویش در اوردند تا زمینه ای نابودی یک دیگر را فراهم بسازند یعنی اینکه ما در جهان کنونی شاهد یک رقابت ناسالم هستیم که همه از چنین موفقیت درخشان علمی در مدت کم و کوتاه  به خاتمه دادن زندگی بشر درکره زمین  سعی میکنند  

 

فاسد شدن اخلاق بشریت از دیگر نقدی است که در این مقاله جاگزین شده است

اما تکنالوژی تا چی حد می تواند باعث فساد اخلاقی در جامعه ای امروزی شود؟

با در نظرداشت به تحولات و تغیرات مثبت که تکنالوژی برای بشر فراهم ساخته است نتایج  زیانبخش  را هم در پی داشته است که از جمله ای انها می توان از بین رفتن ارزشهای اخلاقی، خوی انتقام جویان در انسان جدید، کشف و تولید سلاح های هسته ای اشاره نمود چنانچه که در مواقع جنگ از انها استفاده شده است. چیزیکه قابل ذکر است اینکه تکنالوژی امروزی نوعی از وهم و ترس را میان بشیریت بوجود اورده است و یا به عبارت دیگر عدم تامین ارامش اجتماعی و روحی ، روانی است که در صورت نبود این ارامش دست، یافتن به اهداف معنوی و مادی جز خیال چیزی دیگری نخواهد بود. اگر دقیق فکر کنیم ما شاهد چنین تقدم  و پیشرفت ها در عرصه های علوم و فنون در هیچ مرحله از تاریخ جهان نبودیم  وهمچنان از طرفی با نوین شدن جهان امروزی  افزایش فساد اخلاقی، افزایش امراض و بدبختی و ازدیاد خوی های خصمانه بشریت بی سابقه بوده است و با توجه به تاریخ و عمل کرد نسل های گذشته و نوین در میابیم که نسل نوین که به تکنولوژی دسترسی دارند  خودخواتر و خود پرستی  و داری یک اخلاق ناپسندیده از دیگر نسل های که قبل از ایشان بودند، هستند. از خطرات  دیگری که ناشی از عصر تکنالوژی است این که در چنین اوضاع، پیوسته انسان را مورد حمله وتهدید جدی قرار میدهد و اگر انسان از این رزالت اخلاقی (خودخواهی) رهای پیدا نکند، واگر عقل و علم بر عمل انسان ناظر نباشد دران صورت انسان امروزی با استفاده از ذکاوت که دارد جهت منفعت خودی و تلف نمودن حقوق  دیگران خواهد کوشید که این عملکرد نشانه ای واضح و روشن از داشتن یک خاصیت استبداد جویانه ای انسان جدید است

اما انسان جدید نه تنها نیازمند اموزش اساسات اخلاق و دروس از معرفت کم تر از بشر گذشته نبوده بلکه به مراتب بیشتر ازانها است. قبل از عصر تکنالوژی انسانهای گذشه از لوازم و امکانات که امرزه ما در اختیار داریم بی نصیب بودند، از این سبب دامنه تاثیر مادیات بر انسانها، برتری جستن تکنالوژی بر بشریت و یا از دست دادن استقلالیت انسان در امور خوصی به مراتب کمتر و کمتر بود. از دیگر نقدهای که دانشمندان بر تکنولوژی تاخته اند بطور نمونه میتوانیم از عبدالوهاب (مسیری) دانشمند مصری نام ببریم. مسیری در یکی از نقدهای که بر تکنولوژی داشته است بطور ساده  بیان میکند. "که اگر ما به مارکیت برای خریدن چیزی معین برویم در صورت پیشرفته بودن مارکیت مذکور چیزی مورد نیاز ما به اقسام گوناگون (گزینه های متنوع) موجود خواهد بود که خود مشکل ساز است یعنی اینکه در صورت وجود گزینه های متعدد در مارکیت ما دچار یک نوع از توهم میشویم که کدام یکی را باید از میان این گزینه ها انتخاب نمائیم یعنی انتخاب از میان گزینه های متنوع مشکل ساز میشود برای ما"

اما سوالی که همیشه بر اذهان خطور میکند این است که ایا دنیا تکنالوژی است که ما را تحت تاثیر خود قرار داده است و یا ما بر تکنالوژی تسط داریم؟

و ایا اگر تکنولوژی با وجود تمامی آسایش که برای ما فراهم ساخته، مفید است پس افزایش روزافزون مشکلات وبدبختی ها چرا؟ و یا اینکه با داشتن این همه امکانات ما دنبال چی هستیم؟

 این مسائل در بعضی موارد مبهم بوده است.

در اخر برای اینکه از مقاله ای مذکور درک سو نشده باشد باید بگویم که نگارنده مخالف تکنالوژی تقدم  و پیشرفت نبوده بلکه در مقابل هدف از نوشتن این مقاله اگاهی بیشتر در مورد استفاده از تکنالوژی و خطرات که از ان پدید می اید، بوده است نه تنها نوشته ای مذکور افکار را بر ضد تکنالوژی پخش ننموده بل در جستجو حفظ حریم خوصی انسانها است 

 

نگارنده:عبدالمختار حقبین