در یکی از روز های فصل خزان با خزان زده ی روزگار رو به رو شدم، زمانی که اورا دیدم میخواست تا داستان زندگی تلخ اش را بگوید اما نیاز به کسی داشت تا درد دل اورا درک کند، و دوایی برای درمان ی درد های زندگی اش پیدا کند، او داستان زندگی خود را چنین شرح داد:
نام من نرگس است و 13 سال عمر دارم، ما در ده افغانان شهر کابل در یکی از خانه های کرایی یک اطاقه شب و روز دشواری را سپری می نمایم. دو خواهر کوچک دارم، مادرم مریض است و پدرم مدت 2 سال می شود که به مواد مخدر رو آورده و از زمانی که معتاد شده ترک خانه کرده است، و نمیدانم فعلا در کجا و در چی شرایط زندگی می کند. زمانیکه پدرم ترک خانه کرد. من صنف پنج در یکی از مکاتب شهر کابل بودم، ناچار به ترک مکتب شدم تا برای مادر و دو خواهرم لقمه نانی پیدا کنم. مدت دو سال می شود که در شهر کابل به دست فروشی، صدا کردن موتر ها و موتر شویی دست زده ام و روزانه 100-150 افغانی کار می کنم پیدا کردن این مقدار پول برایم آسان نبوده و بعضی اوقات از سوی پسران ولگرد و دست فروشان آزار و اذیت می شوم و بعضی ها مرا مجبور به تن فروشی می کنند و میخواهند در بدل پول از من استفاده نامشروع کند.
مادرش با چهره ژولیده و تن ضعیف و خسته از مریضی که دارد و زبانی اورا محکوم به بستن و نگفتن زندگی تلخ و درد آوری او کرده است با این همه مشکلات چنین گفت: "خدا نگهدار دخترم باشد که با این سن کم توانسته خانوده ی خود را زیر یک چتر نگهدارد." و در ادامه با ابراز سپاس و تشکری از نرگس 13 ساله که با وجود این همه رنج و تکلیف ی که متقبل می شود توانسته در مدت این دو سال نان ی بخور و نمیری برای فامیلش پیدا کرده و همچنان زمینه ی درس دو خواهر کوچک خودرا فراهم نموده است.
در جامعه ی فقیر افغانی این اولین کسی نیست که قربانی روزگاری تلخ زندگی شده است و نرگس یکی از هزاران کودکیست که با این چنین مشکلات دست و پنجه نرم می کند، و در اخیر وی با چشمان ی پر از اشک خواهان کمک های فوری از سوی دولت و تاجران ملی برای فامیلش گردید تا او بتواند به درس های خویش ادامه بدهد و زندگی عادی خود را پیش ببرد.
این درحالیست که 60-70 در صد نفوس کشور در زیر خط فقر قرار دارند و در شرایط حاضر 60 در صد از اطفال کشور برای کار های شاقه و اجباری استفاده می شود و حکومت افغانستان تا حال راهکاری برای از میان برداشتن خشونت علیه کودک در جنبه ی عملی آن نداشته است.
نویسنده : نصیر احمد " علی زی "
