در حال حاضر از هر دختر محصل در افغانستان اگر پرسیده شود که بعد از تمام شدن
دوره ی تحصیلی دوست داری چه کاره شوی و در کجا کار کنی اگر اغراق نباشد‚ شاید
90 درصد آنها بگونید دوست دارم معلم شوم.
فرض کنیم نصف آنها به شغل معلمی علاقه دارند و آرزویشان این است که معلم شوند
اما نصف دیگری که این شغل را انتخاب کردند چه معیاری داشتند؟
از آنجایی که اکثر خانواده ها در افغانستان متعصب هستند و دوست ندارند زنان شان در
جایی کار کنند که با مردها ارتباط داشته باشند‚ دختران محصل علاقه مند به کار و
مستقل شدن شغل معلمی را انتخاب میکنند و معلمی برای آنها بهترین انتخاب است.
اما :
- آیا افغانستان به این همه معلم احتیاج دارد؟
- آیا برای همه ی فارغ التحصیلان این رشته زمینه کاری وجود دارد؟
در چند سال اخیربدلیل زیاد بودن تعداد داوطلبان این رشته سخت گیری های زیادی از
سمت اداره ی معارف شده است مثلا :کسانی را استخدام میکنند که دارای مدرک لیسانس
به بالا باشند و آنها هم باید اولین سالهای تدریسشان را در مناطق دور از سطح شهر
بگذرانند که بیشتر آنها از این موضوع نگران هستند چون افغانستان هنوز به امنیت کامل
نرسیده.نسبت به سالهای قبل تنوع رشته های انتخابی در بین دختران بیشتر شده و در
دانشگاه ها مشاهده میکنیم که تقریبا پا به پای دانشجو های پسر‚ مشغول تحصیل هستند.
