هیچ وقت ادعای فمینیست بودن نداشتم و ندارم. دیروز به خاطر اصرار دوستی برای اولین بار قرار شد درباره وضعیت رسانه های اجتماعی در افغانستان صحبت کنم. سه روز بود که به شدت بیمار بودم و بنا به قولی که داده بودم در برنامه حاضر شدم. یک برنامه مناظره زنده هم درباره مشارکت زنان داشتند که یک خانم و یک آقا درباره آن با هم مناظره کردند و سه داور که یکی شان خانم بود و یکی دیگرشان استاد دانشگاه!
یکی از دلایل طرف مذکر درباره عدم لزوم مشارکت زنان: فقدان شعور لازم برای زنان عنوان شد!
جالبترین قسمت این بود که هیچ کس در سالن تقریبا پر لیسه استقلال که نیمی اش هم خانم بودند به این حرف اعتراض نکردند!
در مقابل اعتراض من هم خانم مجری جواب داد: هه! این فقط یک مناظره بود و گوینده قصد توهین نداشته و به این حرفی که زده باور ندارد.
اما من فکر میکنم این یک مثال خوب از وضعیت زنان در جامعه ماست. چرخه توهین و خشونت (به صورت کلامی) به مدافعین حقوق زن هم میرسد یا به قولی: از که بنالیم؟