قطره هستم ناتوان وضعیف ،افتاده ام از ابر چون به ارادۀ خودم نبودم آمده ام به زمین دیده ا ی باز کردم وسکوتی را شکستم .
چه دلپزیر این برگ های گل مرا بازی میدهند وبه هرطرف مرا میندازند همان هستم ،همان که افتاده ام معلوم نیست به جویبار برسم ویا به دریا
قطره ای کوچک با بسیار ذیاد آرزو که اندکی استوار. شده نمیخواهم آبی آسمان را ترک کنم به همین دلیل بعد ازهزارن مشکلات دوباره به کمک خورشید سمت آسمان میروم .
موقع رفتن کاش میشد برگردم چون از بازی گلبرگ ها ونسیم باد خوش می آید. سودی ندارد لحظۀ رفتن راه برگشتی نیست وباید که راهی شوم.
منم قطرۀ سرگردان هنوز سرنوشتم معلوم نیست ! چرا آمدم وبرای چی میروم ؟
دنیای پرشکو وجلال را پرستش میکنم ،از درد وغم بیزارم ولی نیست جای که این هردو را یعنی گذشته وخوشی را بگیرم !
معاوضه میکنم اشک های ذیاد را با یک لبخند کوچک،سکوت سالها را به یک کمی شادی .
نمی خواهم بمیرم ،میخواهم گل های پژمرده را آبیاری کنم تا آن گل زیبا زیر پا نشود.این است آرزوی منه قطره ......
.
