آنچه دراین تاریکی!

Posted on at


این روزها برای بهتر دیدن افراد، باید ذره بینی نگاه کرد و گاهی اگر در باهم بودنی دلت درد گرفت مطمئن باش نگاهت اشکال داشته .


این روزها را باید به شب تشبیه کنم، ببخشید اما به راستی نشد بگویم ین روزها.


در این تاریکی ها گاهی آنقدر گرفته میشوم که بیش از حد .



من مطمئنم که نتها من که بسیاری همچون من گاهی دل آزرده میشوند و گرفته، اما پرسشم اینست ، خود را به که میسپارید آنگاه که دلتان تنگ است ؟


بارها شندیم که میگویند در راه های پرپیچ و خم زندگی باید از چهار عملیه ریاضی استفاده کرد، خوشی ها را قسمت، غم هارا تفریق ، باهمی را جمع و دوست داشتن را ضرب زد .


اما  اینگونه که میبینم حل این  مسئله را هم شاید تابه حال مثل بسیاری دیگر از معادلات یادنگرفتم و نگرفتیم.



اما من فکر میکنم برای اینکه در این حس حسابگر خوب باشیم ضرور نیست که یا بسیار کتاب خوانده باشیم و یا هم خیلی زیاد کلاس رفته باشیم؛ بلکه حس همدرد بودن ، غم شریکی کردن و غیره را باید از اعماق ضمیر خویش جویا باشیم .


بسیاری از ما شاید افرد بسیار موفق در عرصه های کاری خود باشیم اما کمتر از ما میتوانیم دوستان و یا همدرد های خوبی در مسیر زندگی باشیم .


اما رفیق خوب بودن، تنها و تنها یک هنر است، هنری که فراگرفتنش دل میخواهد.



در این تاریکی ها یعنی همین لحظه هایی که گرفته ام و هیچکس نمیداندم، شاید لحظه ای آرام بگیرم و دقیقا در همان لحظه است که در می یابم با عده ای مثل من بودن هم لیاقت میخواهد .


هرگز از یاد نخواهم برد که گاهی باید بسیار بزرگ بود تا به درک حسی رسید.



و هرگز از آنچه در این تاریکی آموخته ام، یادم نخواهد رفت که بهترین ها بخاطر عالی بودن هایشان گاهی تنها ترین ها اند و فردی که برای خالی کردن جای این تنهایی در جاده زندگی شان گام میگذارد باید به همان ندازه عالی باشد ):



About the author

160