.
شخصیت کودک
اولین و موثرترین دوره شکل گیری شخصیت خردسالی است و اولین مربیان کودک پدر و مادر هستند.
ناگفته نماند عواملی مانند محیط ،توارث، فرهنگ،فطرت نقش مهمی در شکل گیری شخصیت دارند اما نباید قدرت اراده و تصمیم گیری را نادیده گرفت.
شخصیت تحت تاثیر عوامل بسیاری است حتی شکل ظاهری،مقایسه با دیگران،توبیخ در مقابل دیگران، حتی عصبانیت های بی مورد در مقابل هر عملی که کودک انجام میدهد هم میتواند شخصیتی بی اعتماد به خود را بار بیاورد.
گاهی پدر و مادر ها یادشان میرود که فرزندشان همانی است که آنها بزرگ کرده اند و عکس العملی است در مقابل عمل های خود آنها....وقتی انتظاراتی از فرزندانشان دارند که برآورده نمیشود تنها کسی را که مقصر میدانند فرزند است.
در این راستا وظیفه اعظمی بر دوش پدر و مادر است و باید با یکدیگر طوری همکاری کنند که آسیبی به روان طفل وارد نشود تا در بزرگسالی شخصیتی نا بهنجار و دور از انتظار نداشته باشد.
اکثریت نسل جوان امروز افغانستان دوران کودکی خود را در وضعیتی نابسمان گذرانده اندالبته دراین نیز شکی نیست که پدر ومادران آن دوران روح و روانشان آنقدر نا آرام و مشوش بوده که دیگر وقت و حوصله ای برای برنامه ریزی تربیت کودکان خویش نداشته اند!
پدر و مادر سهل انگار میتوانند سرنوشت فرزند خویش را دستخوش تزلزل کند، متاسفانه بستر فرهنگ سازی در این زمینه بسیار کم بوده و مطالعه درمورد تربیت فرزند و چگونگی شکل گیری شخصیت یک فرد فقط به پاس کردن کریدیت هایی در فاکولته خلاصه میشود..
برای مثال هم اکنون کودکانی را میبینیم که در کوچه و بازار مصروف تکدی گری یا همان گدایی هستند که از طرف والدین شان به این کار واداشته میشوند به نظر شما شخصیت آینده آن کودک غیر از فردی که همیشه از دیگران چیزی میخواهد و هیچ وقت به خودش تکیه نمی کند فراتر میرود؟
امید وارم هر پدر و مادری قبل از فرزند دار شدن به فکر راه و روشی باشند که میخواهند برای تربیت فرزندشان در پیش گیرند.
