چه دوستی انتخاب نمایيم تا اولاً بعد از مدتی به دشمن مبدل نشود ثانیاً تمام خصوصیات دوستی را داشته باشد. قبل از پاسخ به این سوال باید این نکته را متذکر شویم. دوستی مقدماتی دارد و از جمله مقدمات دوستی و رفاقت،آشنایی است. به عبارت دیگر،قبل ار اینکه شما کسی را به عنوان رفیق انتخاب نماییم. باید با یکسری ارتباطات عادی و ظاهری روحیات و اخلاقیات او را بررسی و وارسی نمایید. و بر اساس هر کدام از اخلاقیاتی که در ظاهر نیکو نمایش میدهد او را امتحان نماییم.
چنانچه از امتحان موفق بیرون آمد راهکارهای تعمق و شدت دوستی که درباره آن سخن میگوییم را پیگیری نموده تا یک دوست حقیقی برای خود یافته و قرین تنهایی و یاور شما در زندگی مادی و معنوی باشد. انسان نمیتواند ایده آل به مسایل بنگرد و یک رفیق ساخته و پرداخته پیدا کند،یک رفیق باید شرایط اولیه رفاقت را داشته باشد. این شما هستید که با استفاده از راهکارهای دینی و ارزشی او را تکمیل خواهید کرد،به عبارت دیگر شما بایستی انسانی را که بتواند برای شما رفیق شود یافته و با استفاده از کمالات، او را به سمت و سوی ارزشمندی که شما میخواهید سوق دهید.
والّا اینکه از اول تصور نماییم یک رفیق به تمام معنا کامل خواهید یافت باطل و هیچوقت به این کار موفق نخواهید شد فراموش نکنید که «رفیق ساختنی است نه یافتنی» شرایط اولیه که یک رفیق باید داشته باشد صادق و راستگو باشد. فراموش نکنید اولاً در انتخاب رفیق عجله نکنید ثانیاً صداقت را فدای هیچ چیز ننمایید. بعداز صداقت بالاترین ارزش رفیق،خردمندی و خوش ذهنی او خواهد بود. رفیق آبروی انسان است اگر رفیق صالح و سالم نباشد دیگران از انسان تصور مثبتی نخواهند داشت و همچنان راز دارو امانت دار و باوفا باشد.
