از آنجایکه دیموکراسی یکی از خواسته مشروع همه انسان ها در جهان و همچنان افغانستان بوده و است. در سال های قبل افغانستان دچار بحران سیاسی واجتماعی بودند که از طرف حاکمان وقت خواسته های مردم در نظر گرفته نمی شد در هر گوشه و کنار افغانستان آزادی خواهان که صدای خود را بلند می کردند. توسط حکومت ها به نوع سرکوب و یا سالیان در زندان ها نگهداری می شدند. بعد از سال 1343 هجری خورشدی با انفاذ قانون اساسی افغانستان دیموکرسی نسبی به وجود آمد که احزاب مختلف عرض اندام نمود احزاب متعدد مطابق قانون اساسی ثبت و راجستر گردید آزادی بمیان آمد که حتی مدت چند سال این آزادی و دیموکراسی ادامه یافت

 

الی ختم دوره سلطنت محمد ظاهر شاه دیموکراسی و آزادی بیان وجود داشت.مردم نظریات و انتقادات خود را از طریق جرایت و رسانه ها به سمع حکومت و مردم می رساند.تا جمهوریت سردار محمد داوود خان دیموکرسی تا اینکه نظام جمهوریت سردار محمد داوود خان سکوت کرد دیموکراسی در افغانستان به طوری کلی از بین رفت.وهیچ گونه اثر از آزادی و دیموکراسی وجود نه داشت

 

امور اجتماعی مردم در از بین رفتن بود آزادی بیان دیموکراسی به طوری کلی قطع گردید.با به وجود آمدن حکومت فعلی آزادی بیان تعداد از احزاب رسانه ها جراید بوجود آمد و حقوق مردم مطابق به قانون اساسی به روحیه دیموکراسی تامین گردید و تمام اقوام مختلف کشور از حق آزادی بیان و دیموکراسی در حال حاضر برخوردار است

 

 

تهیه کننده: مرسل فراهی