کشور عزیز ما افغانستان چهلمین کشر دنیا از نظر ساحه (مساحت) میباشد که در بین کشور های آسیایی خاورمیانه بعد از اردن هاشمی اولین کشور محاط به خشکه است. اکثر ساحات کشور از کوهای مرتفع و پوشیده از برف تشکیل گردیده. دشتهای پهن و سوزان و صدها پشته های سر سبز و کم ارتفاع و هزاران دره و دامنه های و ده ها دریا و دریاچه های روان بر زیبایی آن افزوده است. و قرار گرفتن آن در منطقه حاره ایی باعث حاصلخیزی زمین آن گردیده و زمین های پروزش دام و طیور تولید انواع و اسام میوه ها و کشت دانه های متنوع گیاهی را فراهم ساخته است که زمینه رشد و توسعه زراعتی را میتوان در آن مشاهده کرد. بنأ میتوان گفت که اقتصاد افغانستان یک اقتصاد زراعتی میباشد.اقتصادیکه بر پایه اقتصاد زراعتی غیر رشد یابنده و غیر مکانیزه شده بنا گردیده که در سطح توزیع نامتوازن تولید یکجانبه و بدون بازار و تبادله داخلی آن هم بدون پلان و بر پایه ضروریت ها و ظرفیت های داخلی باقی مانده است.
