در سر زمین های پیشرفته و مترقی صلح را با انصاف و احترام به حقوق ملت ها بر ترازوی زرین عدالت می نویسند
صلح در سرزمین ما در سه دهه اخیر با خون, خاکستر,با خاک وگرد سم ستوران زورگویان نوشته اند عده یی صلح را با فاضلاب خون آلود کوچه ها, سرک ها وگذرگاه ها می نویسند
تعدادی صلح را با فریاد وناله زندانیان,وفغان مادران وپدران و اشک های گرم وسوزان کودکان و بارنج و مصیبت مهاجران, توهین وتحقیر همسایه گان می نویسند
عده یی صلح را با کوهای غم ودرد ستمدیده گان نگاشته و تعدادی با لگد مال کردن حقوق مردم و ملیت های مختلف ویا با زندانی نمودن آزادی, عزت وشرافت مردم و کسانی با تب و تاب قبرهای زنده بگوران قبرستانهای بی نام ونشان ویا باتجاوز,غارت و چوروچپاول هستی و دارائی مردم در گذر زمان در اوراق تاریخ سرزمین ما نوشتند وثبت کردند
هنوزلحظات زمان گرم سوزان و اشک ریزان است بر گذشته و حال ما خدایا چرا؟ چرا؟ چرا؟... تا به کی
