زندگی شاگرد عبارت از درس، سخت کوشی، نظم، سرگرمی ویکی از بهترین دوره های زندگی است. عمدتا از محصلین پوهنتون می شنویم که از خاطرات به یاد ماندنی و شیرین دوره مکتب قصه می کنند
زندگی دورۀ مکتب عموما پیوسته با مطالعه، تکلیف خانگی و امتحان است.
تعریف مکتب نزد یک متعلم عبارت است از: بیدارشدن صبح وقت، فرقی ندارد که هوا گرم باشد یا سرد، پوشیدن یونیفورم مکتب، به عجله کفش ها را پاک کردن و دویدن به طرف ایستگاه سرویس و عادت کردن به جمله های کوتاه مانند "زودباش! وگرنه ناوقت میشود!" و زمان رسیدن به مکتب مکررا همان کلمات را میشنوید و درخانه، نیز پدر ومادر آن کلمات را هميشه به شما گوش زد می کنند.
در مکتب معلمین و مسئولین جزئى از افکار شما را تشکیل می دهند. درجریان روز، همه چیز هیجان انگیز است، یک مرحله تمام شده، دیگری شروع می شود و شما آمادۀ موضوع دوم و سوم باید باشید و به همین معیار ادامه دارد.
هنگامیکه یک شاگرد کار خانگی خود را فراموش کند، در صدد این است که در آخر صنف بنشیند و چنین وانمود کند که گویا در جستجوی چیزی هست، گاه بر کف صنف نگاه می کند و یا گاهی در کیف خود دست می برد تا توجه معلم را از خود دور کند. و اگر چنین شد خوش چانس هست که معلم اش از او کار خانگی نخواهد. اگر خوش چانس نباشد، منتظر یک سرزنش یا حبس درجریان تفریح و یا بعد از وقت مکتب باید بود. اگر خوش چانس باشد که این خوش چانسی بر میگردد به خوی معلم که اگر معلم شما خوشحال باشد ، شاید شاگرد را با یک هشدار رها کند. ما همیشه شاهد چنین اتفاقات بودیم و یا شاید شما هم تجربه کرده باشید.
برای همه در دوره ی مکتب روزهای امتحان سخت ترین مرحله است، وقت برای بازی و سرگرمی ندارید؛ فقط می توانیم که با درس خواندن و دعا کردن از امتحان موفق بیرون بیایيم.
اگرچه، مکتب همیشه خسته کن نیست، بازی ها، وقت کتابخانه و وقت استراحت ویا تفریح های خوشایندی همیشه از خاطرات دوران متعلمی ما به شمار می رود، مثلا درهنگام استراحت با دوستان خود به شوخی و سرگرمی که شاید برای همیشه خاطره انگیز باشد مصروف می شویم. معلمینی نیز هستند، که مکتب را هیجان انگیز می سازند، مثلا معلم تهذیب ما طریق صحبت بسیار جالبی داشت.
شاگردانیکه به داخل مکتب وقت گذرانی می کنند و حاضر نمی شوند، معمولا معلمین با مهارت خاصی شاگردان گریز پای را به مکتب جذب میکنند. برای همه شاگردان درس معلم خسته کن نیست مثلا برای ما جلسۀ درسی معلم تهذیب سرگرم کننده بود، معلم کوشش می کرد که با زبان خوب صحبت کند اما اغلبا پایان جلسه بسیار سرگرم کننده بود تا جاییکه شاگردان نمی توانیست خنده ی خود را کنترل کنند.
ادامه دارد.........
