هنوز مدت زیادی از شروع پروژه توسعه افغانستان توسط فیلم انکس نگذشته ولی با آنهم ما شاهد دستاوردهای چشمگیر این پروژه بوده ایم. آشنای شاگردان با رسانه های اجتماعی مانند فیسبوک، تویتیر، گوگل+؛ آموزش سناریو نویسی، آموزش وبلاگ نویسی و مهم تر از همه ایجاد فضای جهت بیان نظریات و طرزفکر برای قشری از جامعه که هیچ وقت این فرصت را نداشته اند از جمله دستاوردهای این پروژه میباشد.
انگار همین چند روز پیش بود که تیم کاری ما برای ساختن اولین صنف کامپیوتر وارد لیسه باغنظرگاه شد. زمانیکه از این پروژه و برنامه های آن با مدیره این مکتب صحبت کردبم او بسیار خوشحال شد و همکاری کامل خود را در راستای تکمیل این پروژه با ما اعلان کرد ولی از طرز برخورد و نگاه های او فهمیده میشد که به انجام چنین پروژه اعتقاد نداشت. او در قسمتی از صحبت های خویش گفت که موسسات و انجوهای دولتی و غیرودلتی زیادی تاکنون به ما وعده همکاری های گوناگونی داده اند که تقریبا اکثر آنها به مرحله اجرا نرسیدند.
زمانیکه شاگردان مکتب از وجود همچین پروژه ای مطلع شدند هریک بگونه ای سعی میکردند تا اشتیاق و مراتب قدر دانی خویش را نسبت به این پروژه نشان دهند. یکی از شاگردان میگفت "زنان مانند مردان یک بخش از جامعه را تشلیل میدهند ولی متاسفانه بنا به هر دلیلی هیچگاه اجازه ابراز نظر و بیان طرز فکر خویش ندارند، ایجاد همچین مرکزی در مکاتب و آموزش این قشر از جامعه در استفاده از رسانه های اجتماعی آنها را با جهان خارج وصل کرده از یک سو باعث ارتقا علمی انها میشود و از سوی دیگر دریچه برای ارتباط با جهان خارج میشود."
اکنون چیزی حدود یکسال از راه اندازی این پروژه میگذرد، و من هر روز شاهد به اشتراک گذاری مطالب و موضوعات جالبی از سوی شاگردان مکاتب هستیم. مشاهده این مطالب، اشتیاق در نوشتن و به اشتراک مطالب با دیگران و خوشحالی شاگردان از ایجاد همچین فضای به من قوت قلب میدهد و از اینکه در تکمیل این پروژه سهم داشتم به خود میبالم.
