درین مقاله مختصر میخواهم که در باره مذمت غیبت بحث مختصری را ارائه دارم امیدوارم که این مقاله برای شما خوانندگان محترم مفید واقع شده و سبب رضایت الله متعال شود و این را در حسنات ما حساب کند.

در حال حاضر غیبت کردن به یک عرف و رسم و رواج در جامعه کنونی ما تبدیل شده است و در هر مجلس و در جایی که چند شخصی با هم جمع میشوند محور سخن ایشان غیبت است و نا خود آگاه درین مرض مهلک آغوشته میشوند و بر این گناه مهلک مبادرت میورزند و در جهان کنونی نخواهد شخصی را یافت که عاری ازین گناه مهلک باشد زیرا غیبت یک رسم و رواج شده است.

خداوند متعال در باره مذمت غیبت میفرماید: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ)«الحجرات آیه 12».

ترجمه: (‏اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! از بسياري از گمانها بپرهيزيد، كه برخي از گمانها گناه است، و جاسوسي و پرده‌دري نكنيد، و يكي از ديگري غيبت ننمايد؛ آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ به يقين همه شما از مرده‌ خوري بدتان مي‌آيد (و از آن بيزاريد، غيبت نيز چنين است و از آن بپرهيزيد و) از خدا بترسید(تقوا اختیار کنید)، بي‌گمان خداوند بس توبه‌پذير و مهربان است) «تفسیر نور دکتور مصطفی خرمدل».

در این آیه شریفه خداوند متعال انسان را از دو چیز منع میکند که یکی گمان بد کردن به برادر مسلمان و دیگر غیبت، و غیبت را تشبیه به خوردن گوشت برادر مسلمان مرده کرده است که این عمل بدترین عمل است و هیچ مسلمان حتی گفته میتوانیم که هیچ انسان چه مسلمان چی کافر خوردن گوشت انسان مرده را دوست ندارد، پس این عمل را که دوست نداریم چرا نا خود آگاه در آن غوطه ور میشویم و همیشه در غیبت آغشته استیم و همیشه گوشت برادر مسلمان خود را میخوریم.

و همچنان رسول اکرم صلی الله علیه وسلم میفرماید: (عن أنس بن مالك ، رضي الله عنه، قال: أمر النبي صلى الله عليه وسلم بصوم يوم وقال : « لا يفطرن أحد حتى آذن له » فصام الناس حتى إذا أمسوا جعل الرجل يجيء فيقول : يا رسول الله ، إني ظللت صائما فأذن لي فأفطر ، فيأذن له ، والرجل والرجل حتى جاء رجل فقال : يا رسول الله ، فتاتان من أهلك ظلتا صائمتين وإنهما تستحيان أن تأتياك ، فأذن لهما أن تفطرا ، فأعرض عنه ، ثم عاوده فأعرض عنه ، ثم عاوده ، فقال له رسول الله صلى الله عليه وسلم : « إنهما لم يصوما ، وكيف صام من ظل هذا اليوم يأكل لحوم الناس ؟ اذهب فمرهما إن كانتا صائمتين أن يستقيئا » فرجع إليهما فأخبرهما فاستقاءتا فقاءت كل واحدة منهما علقة من دم ، فرجع إلى النبي صلى الله عليه وسلم فأخبره ، فقال : « والذي نفس محمد بيده ، لو بقيتا في بطونهما لأكلتهما النار).

ترجمه: ( از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که فرموند: پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و سلم یک روزی را امر که روزه بگیریم و گفتند: هیچ کسی بدون اجازه من افطار نکند، مردم روزه گرفتند تا آنکه شام شد و مردم نزد آن حضرت میامدند و اجازه افطار را از رسول اکرم صلی الله علیه و سلم میگرفتند و رسول اکرم صلی الله علیه و سلم برایشان اجازه میداد و افطار میکردند، حتی اینکه مردی نزد ایشان صلی الله علیه وسلم آمدند و فرموند: یا رسول الله صلی الله علیه وسلم دو دختر از اهل شما تا حال روزه دار مانده اند و افطار نکرده اند و حیاء میکنند که نزد شما بیایند، پس شما به ایشان اجازه افطار بدهید، رسول اکرم صلی الله علیه و سلم از ایشان رو گشتاندند، باز آن شخص آمد و رسول الله صلی الله علیه و سلم رو گشتاندند، باز آن شخص آمد و رسول اکرم صلی الله علیه و سلم فرموند: آنها روزه نگرفته اند، چگونه روزه دار میماند کسی درین روز که گوشت مردم را میخورد، برو به نزد ایشان و آنها را امر کن که اگر روزه دار استند پس قی کنند، آن شخص به نزد آنها رفت و ایشان را امر کرد که قی کنند و ایشان قی کردند و هر یک قطعه ای از خون را قی کرد، آن شخص نزد رسول اکرم صلی الله علیه و سلم رفتند و ایشان را از موضوع آگاه ساختند، رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: قسم است که کسی که نفس محمد صلی الله علیه وسلم در قبضه ید او است که اگر این قطعه خون جامد در شکم هایشان میماند آنها را آتش دوزخ میخورد).

ادامه دارد........

نویسنده: صبغت الله سنتیار