شما ممکن است مبتلا به یک بیماری اجتماعی باشید بیماری که با تزریق ساده از بین رود به احتمال زیاد شما به بیماری عفونی کم اهمیتی مبيلا هستید که تنها درمان شناخته شده ی ان مقدار فراونی عشق به خود است.
اما ممکن است شما هم مانند بسیار کسان دیگر با این عقیده پرورش یافته باشید که عشق به خود غلط است جامعه ما به دیگران فکر کن کس نصحیت می کند که همسایه ات را دوست بدارید چیزی که ظاهرا هیچ کس به یاد ندارد این است که خودت را دوست داشته باش و این تنها چیزی است که برای دستیابی به شادی و شور اکنونی لازم است یاد بگیرد.
بچه ها طبیعتا خود را زیبا و بسیار مهم می پندارن اما بزرگ شدن پیام های اجتماعی در وجود آن ها ریشه می دواند به تدریج تردید نسبت به خود شان کاملا شکوفا می شود و با گذشتن سال ها تقویت می گردد آخر شما نباید خویشتن را دوست داشته باشید آن وقت دیگران راجع به شما چه فکر خواهد کرد . البته این اشارات ظریف و دقیق است و مقاصد بد خواهانه دربر ندارد اما شخص را سر برا ه میکند بچه ها از طریق اولیای مدارس و دوستان کلیه ی این ظرافت های اجتماعی را که معیار های دنیای بزرگ سالی است یاد می گیرند .
اگر برای خوش آمد دل بسته نبود هیچ وقت این گونه با یگد یگر رفتار نمی کردند همیشه بگو ((خواهش می کنم ,متشکرم, تواضع کن )) هر وقت بزرگتر وارد می شود از جای خودت برخیز برای ترک میز اجاز ه بیگیر عشق کلمه است برای آن به تعداد انسان ها تعریف و معنا وجود دارد اکنون من تعریفی از عشق میکنم.
توانایی و تمایل به این که اجازه دهید کسانی که برایتان عزیز هستند دارای آن شخصیت باشید که خودشان انتخاب می کنند بدون این که هیچ گونه اصراری داشته باشید که آن ها مطابق میل و نظر شما بوده و خواسته های شما را بر آورده سازید این توصیف ممکن است صحیح و عملی باشد اما واقعیت این است که کمتر کس می تواند به آن عمل کند . شما چگونه می توانید به جای برسید که بگذارید دیگران آن چه می خواهند باشد بدون این که اصرار داشته باشید که توقعات و امیال شما را بر آورده سازید.
خیلی ساده است با دوست داشتن خودتان با احساس اینکه شما مهم , ارزشمند و زیبا هستید وقتی بدانید که خود چقدر خوب و شایسته هستید.
نویسنده : عبد القهار کبیری
