قبل از اینکه گربه اهلی شود، تنها به وسیله شکار تغذیه میکرد، چنگالهای او تنها وسیله ادامه زندگی اش بود. گربه گرسنه بی حرکت در گذر یک پرنده و یا جانور نسبتا کوچک کمین میکرد و روی طعمه اش جست می زد و با چنگالهایش او را از پا در می آورد.گربه مخصوصا به این نوع شکار آفریده شده است. پا های او خیلی دراز نیست، اما برایش امکان فرار برق آسا را میدهد. گربه میتواند چنگالهای خود را همیشه تیز نگهدارد. چنگاهای سگ مثل گربه نبوده و مخصوصا جمع شدنی نیست.
سگ ها در گذشته نیز مانند گربه ها به شکار بی رحمانه نمیپرداختند، آنها تند تر از گربه میدوند و طعمه خود را از فرط دویدن و خستگی بیحال میکردند. اما هرگز با چنگال خود آنرا نمیکشتند، به هر حال هر چند که گربه از سگ کوچکتر و ضعیف تر است، از آن خونخوار بوده و برعکس سگ به بی وفای معروف است. صاحب یک گربه هر چند که به آن محبت زیادی بکنند به کوچکترین دلیل چنگالهای گربه به روی آن باز میشود، گاهی گربه چنگاهای خودرا به ستون های چوبی و درخت و فرش و پایه های میز میکشد که برخی ها براین باوراند که او میخواهد بدین وسیله حس درندگی خود را ارضا کند.
چشم های گربه نوری را که از یک منبع دریافت میکنند منعکس میسازند، ممکن است این منبع نورانی چراغ اتوموبیل ، چراق قوه ویا شعله آتش باشد به همهین دلیل گربه در تاریکی شب نیز مثل روز میبیند.
با تشکر
نویسنده: عمرزبیر
