از شخصیکه ازاتاق عملیات بیرون شده است بپرسیم
"آیا درد خوب بود؟"ممکن است به سلامت روحی مان شک کنند به امین ترتیب شاید برای شما هم مشکل باشد که پس از سوزاندن انگشت تان توسط شمع یا کدام وسیله دیگر از شدت درد سخن بگویید اما اگر احساس درد وجود نمیداشت آنوقت میتوانستید بدون آنکه متوجه باشید 20 دقیقه یا زیاد تر از آن انگشت تان را بسوزانید و بعدا تصادفا میدیدید که بجای دست یک چماغ زغالی دارید.
اگر این درد وجود نمیداشت ممکن بود بعد از کار که به خانه میرفتید و برای پوشیدن دمپایی خود خم میشدید میگفتید :"آی کجاست پاهم؟شاید آنرا سگ خورده باشد یا شاید آنرا را درلای آسانسور جا گذاشته باشم."
درد جسمانی هم جنبه مثبت خود را داراست. درد جسمانی خود روشی است که به ما میگود چی بکنم چی نکنم؟
و چقدر ناراحت کننده خواهد بود که در حال نان خوردن بگویید آه نصف زبانم را خوردم و دیگر نمیتوانم نان بخورم.
پس این درد یا سیستم هشدار دهنده فعال ما را از این اتفاق های شوم آگاه میسازد.
و همچنین درد عاطفی نیز به همین گونه نکات مثبت و خیلی ارزنده را داراست.
وقتی به گونه عاطفی یا روحی درد ببینیم این پیام هشدار دهنده به ما میگوید:"باید روشت را تغیر دهی و زاویه دیدت را عوض کنی."وقتی در زنده گی مان کسی به ما صدمه میزند ما را متاثر و مایوس میسازدو ما را به بی توجهی به زمین میزند و شاید ما از این عمل شخص خود را بیشتر به کار های زنده گی آگاه سازیم و یا هم سیستم هشدار دهنده زیاد ما را متوجه نسازد و کدام پندی از آن نگیریم.
و اگردر امتحانات ناکام شویم حالتی یاس و ناامیدی به ما رخ میدهدو این یاس طبیعی و انسانیست.اگر تصمیم بگیریم که از این موقعیت یاس آور هم چیزی بیاموزیم که در هر ناکامی هزاران کامیابی است میتوانیم به دنبال تحصیل شرسار از کامیابی داشته باشیم.
درد عاطفی میتواند باعث شود که شما به ارزیابی مجدد پیشینه خود بپردازید و کوشش به ساختن آینده خود کنید.
درد انسان را به تعمل و تغیر جهت وا میدارد وسبب میشود که نگاهی متفاوت به هر چیز بندازیم.
_
