برنامه ریزی فرهنگی به معنای مداخله هدفمند و دخالت آگاهانه انسانی در سیر تحولات و حوادث و فرآیند هاست که نتیجه موفقیت آمیز و در حالتی نا موفق خواهد بود تا آنجا که موفقیت آمیز باشد و فرآیند ها طبق برنامه تحقق یابد میتوان به ٱن حوادث و فرآیند ها مفهوم برنامه ریزی را محقق دانست اما آنجا که حوادث خلاف تصور و برنامه شکل یابد در مواردی آخیشجهای تصادف و یا به تعبیر عام قضا و قدر را دخیل می دانند اما علت اصلی آن تغییر نتیجه برنامه در نقصان اطلاعات، استفاده از ابزار نا مناسب و عدم تشخیص درست راه کارها و درعین حال پی نبردن به پیچیده گیهای اجتماعی است به طور مثال در برنامه ریزی فرهنگی منع خشونت علیه زن و نشاندن فرهنگ باورهای برابری حق زن و مرد خود دچار نقص راهکاری برای تحقق هدف بوده است و تا کنون در جامعه با و جود تلاشها و مصرف زمانی طولانی نتوانسته است به نتیجه کمی دست یابد. و این معضله اجتماعی هنوز هم اصلاح نشده است قابل ذکر است که از جمله نظامهای اجتماعی که سهم موثری در ایجاد نظم در جامعه دارد نظام فرهنگی جامعه است از همین رو است که ضرورت برنامه ریزی فرهنگی برجسته است؛ آنچه که در برنامه ریزی فرهنگی در این اواخر قابل توجه شده است به اختیار گذاشتن افراد جامعه مورد نظر است تا گونه تحمیلی و اجباری کردن مولفه های مورد نظر یعنی افراد جامعه مورد نظر مستقیم تحت فشار برای انجام کاری قرار نگیرند برنامه ریزی باید در صدد تاسیس فرصتهای ساختاری قرار داد تا مردم به طور غیر مستقیم به رفتاری خاص بپردازند و اراده ی جمعی را به گونه مستقیم نیازمند کرد تا در تطبیق و پذیرش مولفه فرهنگی مورد نظر به طور خود جوش اقدام نمایند؛ اما درکنار اراده ی جمعی باید مولفه های فرهنگی در حوزه های مورد نظر به و جود آیند یعنی قبل از طرح برنامه مثلا در حوزه های که اقدام به برنامه ریزی باید ابتدا با در نظر داشت ارزشهای فرهنگی غیر قابل تغیر(سنت الهی) مولفه های خاص خود همان حوزه، فرهنگ سازی شود مثلا مولفه های فرهنگی نظام اداری کشور که همه به آن باورمند شده اند و از سوی دولت ساخته شده است عبارتند از
الف) شایسته گرایی در گزینش افراد در پست های دولتی
ب) خدمت بی منت
ج) و ظیفه شناسی
با عنایت به اهمیت مولفه ها فوق و شعارهای سریع و مستقیم دولت طی چند سال گذشته به جز در موارد فردی و خاص نتوانسته اند فرهنگ نظام اداری را به اساس مولفه های فوق بنا نهند بدیهی است که مشکل بر می گردد به نوع تطبیق برنامه ویا هم در مواردی عدم برنامه ریزی دقیق فرهنگی برای تحقق مولفه های مذکور و بدون برنامه ریزی فرهنگی در سطح کلان نمی توان تغییر و تداوم پدیدار های فرهنگی را به و جود آورد و کنترل کرد و انتظار کنترل آنها به قول حافظ "پیش آیینه خیال جمال یار رانمودن است"
