زمان از جمله نعمت های پروردگار است که از آن باید با برنامه ریزی دقیق و همه جانبه بمنظور بلند بردن سطح کیفی خود در زندگی و حرکت در یک مسیر هدفمند به بهترین شکل ممکن استفاده کرد، در اسلام اهمیت زمان و مدیریت آن به حدی است که خداوند (ج) در قرآن کریم با عبارت « والعصر » به انسانها گوشزد می کند و انسان مؤفق و کامگار را فردی می داند که بتواند از فرصتش برای تعالی نفس، انجام اعمال صالح و کارهای مفید استفاده کند.
شاید بعضی ها مدیریت زمان را از دستاورد های غرب و جهان امروز بدانند اما اگر اندکی تأمل و تعمق به خرچ دهیم به سادگی در می یابیم که این اسلام است که با ارائه برنامه دقیق و با در نظرداشت طبیعت انسان مسیر زندگی را هدفمندانه مشخص می کند و انسان را از یکنواختی در زندگی و نداشتن هدف می رهاند چنانچه در حال حاضر در غرب حکمفرماست، آمار بالای خودکُشی در آنجا حاکی ازین مسئله است.
در حقیقت ساعت ها، روز ها، سالها و نهایتاً عمر انسان از دیدگاه اسلام قالب های زمانی اند که آنها را باید با برنامه ریزی دقیق در جهت سعادت دنیا و آخرت پُر کرد.
مدیریت زمان در اسلام یک موضوع شعاری و غیر قابل اجرا نبوده بلکه کاملاً یک موضوع مهم و ارزنده است که به آسانی در متون دینی پیداست به عنوان مثال نماز، روزه، حج ... که از جمله ارکان اساسی اسلام اند مربوط به زمان مشخص و معین اند که انسان باید آنها را با در نظرداشت مدیریت زمانی، در زمان معین انجام دهد. که از تمامی این نمونه ها چنین برمی آید که انسان مؤفق کسی است که از فرصتش به هدف داشتن فردای خوب و جاودان استفاده کند، عَلَم مخالفت با خدا را بلند نکرده و زمان را بیهوده تلف نکند وگرنه به تعبیر قرآن از جمله خاسران و زیانکاران خواهد بود.
پایان
نویسنده: محمد کُمیل "جوادی"
2013/11/17
