زه هیڅ کله په افغانستان او پاکستان کی نه وم. کله چی جګړه په افغانستان کی د ۳۰ کاله لپاره جریان درلودله٫ د دغه هیواد نه لیدنه ماته ډیر سخته وه. د پاکستان سیاسی بی ثباته شرایط هم جدی سوالونه یی د ساتنی په اړه په پاکستان کی مطرح کوله. یقینا کولی می شو چی یو لوی ښار ته پرواز وکړم پرته له دی نه چی کلیو ته سفر وکړم٫ مګر زه دغه لاره خوښه نه لرم. کله چی یو ځای ته می سفر کړلو خوښ می درلودلو چی هغه ټوله منطقه وکورم٫ د مختلفه ځایونو خلک او مختلفه برخی می لیدلی وی. که څه هم زه هیڅکله په افغانستان کی نه وم٫ مګر بیا هم باور لرم چی د کلیو خلک د کابل خلکو نه متفاوته دی٬ په دغه صورت کی لیدنه د کابل نه ماته یوه وړوکی برخه د دغه هیواد نه په نمایش کښښدی. د پاکستان په اړه هم دغه صادق دی. هر کله چی احساس کوم چی وخت یی رسیدلی چی دغه هیوادونو ته سفر وکړم٫ یو شی راپیښ کیږی او زما د سفر مانع د دغه ښکلی هیوادونو نه کیږی. کله چی ملګرو ته می وایم چی غواړم د افغانستان او پاکستان نه لیدنه وکړم٬ دارنکه ماته کوری چی زه دریۍ سترګی لرم. پوښتنه کوی٬ ولی غواړی چی هلته ولاړ شی؟ دغه خطرناک نه دی؟ آیا دوی د یو طیاری پلیټ ارزښت لری؟ نه دا چی دوی د یو طیاری پلیټ ارزښت نه لری بلکه سفر هغو ته د انسان ژوند بدل کوی. 

کله چی د ماشومتوب نه د انجینری٫ هنر او طبیعی صحنو مجذوبه وم٫ افغانسان او پاکستان ډک د دغو نه وو. خپل ځان د کابل کوڅو او د کی دو (K2) پایګاه په لوری د قدم وهلو په حالت فکر وکړلو٬ دغه زما هغه هیلی دی چی هیڅ کله به د هغو نه لاس وانخلم. په اوس مهال کی دغه یوه لویه سختی ده داچی لازمه اسناد باید د دغه هیواد ننوتلو لپاره چمتو کړم او آزاده تلل او راتلل په دغه هیواد کی لاسته راوړو. ښاغلی فرانسسکو رولی د انکس فلم شبکی اجرایی ارشده مدیر او پرانستونکی٫ یوه ښکلی مقاله یی د ډیجیټالی ښاروالی او د تیرو تاریخی نظرونو بی ځایه کولو اړتیا لکه مرزونه او پاسپورتونو په اړه ولیکه. دوی نړیواله ښاروالی آزادی د نړی یو ځای نه بل ځای ته د سفر لپاره او د خلکو اړیکه د نړی متفاوته ځایونو نه محدوده کوی. ډیجیټالی ښاروال هغه څوک دی چی د پرته د مرز اړیکو ته پرمختک ورکوی او د نړی ټولو خلک سره اړیکه برقراره کوی. د انکس فلم تارنما جوړولو سره ښاغلی رولی (Rulli) هدفمنده اړیکی یی د آمریکا او منځنی آسیا تر منځ جوړه کړی ده او تجارتی وختونه یی د ټولو لپاره ډیر کړی دی. 

زه د یو نړیواله ښاروالی احساس لرم. په ایتالیا کی زیږیدلی یم٫ تر ۲۵ کلنۍ پوری هماغلته می ژوند کړی دی او وروسته آمریکا ته تللی یم. مګر٫ په دغه وخت کی ۴۵ هیوادونو ته می سفر کړی دی٫ د جالبه خلک سره می په هرځای کی مرکه کړی ده او ضروری درسونه می د ټولو نه یی زده کړی دی چی زه یی نن ته رسولی یم. د مقاله لیکلو سره په اجتماعی رسانو کی او د هغو ګډون کښښدلو سره د یو ډیجیټالی ښاروال احساس لرم چی د یو ټک سره د یو هیواد نه بل هیواد ته پرواز کوم او په ډیجیټالی توکه د متفاوته ځایونو نه د نړی نه کتنه کوم. ډیجیټالی واکمنی ماته دا واکمنی راکوی چی د افغانیانو او پاکستانیانو سره اړیکه ټیکه کړم او دغو یی زما مینه د هغوی لیدنی لپاره ډیره کړی ده.