من هرگز به افغانستان یا پاکستان نبودم. زمانیکه جنگ در افغانستان برای مدت سی سال دوام داشت, بازدید از این کشور بسیار دشوار بود. شرایط بی ثبات سیاسی پاکستان همچنین پرسش های جدی را در مورد ایمن بودن در پاکستان مطرح میکرد. مطمئنن میتوانستم که به یک شهر بزرگ پرواز کنم بدون اینکه به روستاها سفر کنم, اما این شیوه را من دوست ندارم. زمانیکه به یک منطقه سفر میکنم دوست دارم که سرتاسر منطقه را بازدید کنم, مردم مناطق متفاوت از بخش های متفاوت را ببینم. گرچه من هرگز در افغانستان نبوده ام, اما بازهم باور دارم که مردم اطراف از مردم کابل بسیار متفاوت اند, بنا بر این بازدید از کابل فقط بخش کوچک از این کشور را برایم نمایش میدهد. در مورد پاکستان نیز این صادق است.هر زمانیکه احساس کردم زمانش رسیده تا به این کشورها سفر کنم, چیزی اتفاق افتاد و مانع بازدید از این کشورهای زیبا شد. زمانیکه به دوستانم میگویم که میخواهم از افغانستان و پاکستان بازدید کنم, طوری به من نگاه میکنند که انگار من سه چشم دارم. میپرسند, چرا میخواهی آنجاه بروی؟ این خطرناک نیست؟ آیا آنها ارزش یک بلط هواپیما را دارند؟ نه تنها آنها ارزش پرواز با هواپیما را دارند بلکه سفر به آنها زندگی را تغیر خواهد داد.
از زمان کودکی همیشه مجذوب معماری, هنر و صحنه های طبیعی بوده ام, افغانستان و پاکستان مملو از اینها اند. خود را در حال قدم زندن در خیابان های کابل و در حال قدم زند بسوی اردوگاه کی دو (K2) تصور کرده ام, اینها رویاهای اند که هرگز دست از تعقیب شان برنخواهم داشت. در زمان حال این یک دشواری بزرگ است برای اینکه اسناد لازم برای ورود به این کشورها را آماده کنید و فرصت گشت و گذار آزادانه د راین کشورها را بدست آوریم. فرانسسکو رولی موسس و مدیر ارشد اجرایی شبکه فلم انکس یک مقاله زیبای در مورد شهروندی دیجیتالی و ضرورت به زدودن دیدگاهای تاریخ گذشته مانند مرزها و گذرنامه ها نوشت. آنها آزادی شهروندان جهانی برای سفر از یک نقطه جهان به دیگری و ارتباط مردم از نقاط متفاوت جهان را محدود میکنند. شهروند دیجیتالی کسی است که ارتباطات بدون مرز را گسترش میدهد و با مردم سرتاسر جهان ارتباط برقرار میکنند. با ایجاد تارنمای فلم انکس آقای رولی(Rulli) ارتباط هدفمند را بین ایالات متحده آمریکا و آسیای میانه ایجاد کرده است و فرصت های بازرگانی را برای همه افزایش داده است.
من احساس یک شهروند جهانی را دارم. در ایتالیا تولد شده ام, تا 25 سالگی در آنجاه زندگی کرده ام و سپس به ایالات متحده آمریکا نقل مکان کرده ام. اما, در این جریان به 45 کشور جهان سفر کرده ام, با مردم جالب توجه در هرجاه ملاقات کرده ام و درسهای ضروری را از همه شان آموختم که مرا به امروز رسانده است. با نوشتن مقاله در رسانه های اجتماعی و درمیانگذاری شان احساس یک شهروند دیجیتالی را دارم که با یک کلیک از کشوری به کشور دیگری پرواز میکنم و بشکل دیجیتالی از جاهای متفاوت در سطح جهان بازدید میکنم. توانایی دیجیتالی به من این توانایی را میدهد که با افغانستانی ها و پاکستانی ها ارتباط برقرار کنم و این به علاقه من برای دیدار از کشورهای شان افزوده است.
هیچ راهی وجود ندارد که جاهای زیبای افغانستان و پاکستان را که میخواهم بازدید کنم فهرست وار بنویسم. چیزهای زیادی است که نمیتوان در یک مقاله آنها را نگاشت. هیچ وقت آرزو و اراده خود را برای بازدید از این کشورها و وقت سپری کردن با مردم از کشورهای متفاوت, اما از لحاظ فرهنگی غنی را از دست نمیدهم. من در مورد آینده افغانستان و پاکستان خوشبین هستم. نشانه های برای توسعه اقتصادی افغانستان و پاکستان و ارتباط شان با بقیه جهان دیده میشود. آرزو دارم که آنروز روزی برسد.
جیاکومو(Giacomo)
ویراستار ارشد نشریه انکس
فلم انکس
اگر کدام مقاله قبلی مرا از دست داده اید, میتوانید آنها را در صفحه شخصی من پیدا کنید: http://www.filmannex.com/webtv/giacomo
من را با این نشانی @giacomocresti76 دنبال کنید و به صفحه من عضو شوید.
