آموزش دیجیتالی وارد سیستم آموزشی افغانستان میشود

Posted on at

This post is also available in:

من آموزگارم و همه حالت های دانش آموزهای خود را بشکل روزانه تجربه کردم ام. گرچه این بخش از وظیفه من است تا از روند رشد مهارت های اجتماعی شان و اینکه آنها در شروع زندگی خود در اجتماع اند, آگاه باشم. گرچه برای تعامل با دانش آموزها حوصله زیادی بکار است, من به مصاف چالش ها میروم و زمانیکه اثرگذاری مثبت روی زندگی شان دارم, با توانایی کامل این چالش ها را تجربه میکنم. کار با یک صنف سی و شش نفره همیشه سرگرم کننده نیست, بازهم از کار با دانش آموزها لذت میبرم و حاضر نیستم که آنرا با هیچ چیز دیگری درجهان تبدیل کنم. 

باوجودیکه هیچ کسی کامل نیست, من تلاش میکنم که یک الگوی خوبی برای دانش آموزهای خود باشم. همه مردم نکاتی را پیش خود دارند که دوست ندارند کسی روی آنها پاه بگذارد, غرور من حیثیت این نکته را برایم دارد. نامگذاریهایکه امروز بصورت معمول توسط کودکان انجام میشود برایم خوش آیند نیست. آنها احساس میکنند که همه چیز مربوط به آنها است و انتظار دارند تا بدون تلاش به دستاورد برسند. برای شان متاسفم, چون آنها روزی خواهند دانست که بدون تلاش زندگی برای شان هیچ چیزی نخواهد داد و آن روز به زودی خواهد رسید که آنها مجبور خواهند شد زندگی خود را تغیر دهند. 

بسیاری از کودکان داشته های امروز خود را بی ارزش میشمارند و به خوشبختی خود در مقایسه با آنهاییکه از آن بی بهره اند کمتر توجه میکنند. آنها همیشه از پدر و مادر خود بخاطر نخریدن آخرین طرح گوشی های هوشمند شکایت میکنند, در حالیکه بیشمار اند کودکانیکه حتا به برق و یا آب نوشیدنی دسترسی ندارند. آنها از غذا خوردن با پدر و مادر خود خسته اند در حالیکه ملیون ها کودک گرسنگی میکشند. به پدر و مادر خود بی احترامی میکنند و در مدرسه خود کمترین تلاش را بخرج میدهند, در حالیکه تعداد زیادی از همتایان شان به آموزش دسترسی ندارند. ضرور نیست که برای محکوم کردن این رفتار ناپسند, بی احتیاطانه و ناآگاهانه  از تلاش دیگران دور رفت, کافی است که به کودکان معیوب اندیشید که با اراده کامل باید از دشواری های زندگی خود بگذرند. خوشبختانه, تعداد زیادی از این کودکان به بزرگسالهای موفق تبدیل میشوند که زمانی با غرور و تکبر نادیده گرفته میشدند. ماری گانون (Mary Gannon)  یکی از این افراد است. 

ماری در یک پرورشگاه مکزیکی تولد شده و توسط یک خانواده آمریکایی به فرزندی قبول شد, او این راه را به آسانی نپیموده است. نه تنها فقط به این خاطر که او برق و یا غذای کافی برای خوردن نداشت, بلکه او بدون دست تولد شد. حتا نمیتوانم تصور کنم که چگونه با این معیوبیت بزرگ زندگی میکند و اینکه اگر من بجایش میبودم چکار میکردم. با اینحال, ماری در زندگی اش شکوفا شد, و او حالا استاد ریاضی در یک مدرسه میانه در لیکود, اوهایو (Lakewood, Ohio)  است. هر روزه که به صنفش میرود برای دانش آموزانش بسیار الهام بخش است, نه تنها بخاطر توانایی جهندگی اش بلکه چون او یک آموزگار عالی است. با وجود این معیوبیت خود, ماری روش های لازم برای یک زندگی عادی را دریافته است, او حتا رانندگی میکند و نمیخواهد که بخاطر این معیوبیت اش تحت درمان ویژه قرار گیرد. او بر این باور است که زندگی او را به یک دلیل ویژه به این حالت انداخته است و هر زمانیکه او تلاش میکند که یک راه جداگانه ای را برای تداوم کارایی اش بیابد, احساس میکند که این ناتوانی اش به او فرصتی داده است تا قدر زندگی را بهتر بداند. تعدادی از کودکان امروز میتوانند از بانویی مانند ماری بسیار بیاموزند.

 

خدا را سپاس که همه دانش آموزها آموزش را بی ارزش نمیدانند. در افغانستان مدرسه برای همه دختران و پسران میسر نیست بلکه یک امتیاز محسوب میگردد و دیدگاه کودکان به آموزگارها, کتابها و کارخانگی ها شان بسیار متفاوت است. از آنجاییکه نرخ باسوادی در افغانستان در بین پایین ترین ها جهان قرار دارد, مردها و زنها از این به خوبی آگاه اند که اگر فرصت رفتن به مدرسه و آموختن را میداشتند امروز چقدر خوشبخت میبودند. در بعضی از بخش های افغانستان هنوزهم بانوان با خشونت از طرف تندروهای طالب تهدید میشوند که آنها را از آموزش باز میدارند و بطور بی رحمانه ای مورد ظلم قرار میگیرند. آموزش برای بعضی خانواده ها بسیار خطر ناک است و یکی از دلیل های است که آموزش و پرورش در افغانستان توسعه نیافته است. 

خوشبختانه تعدادی از سازمانها از سامانه آموزشی افغانستان با فراهم آوری آموزگار و خدمات تدارکاتی, پشتیبانی میکنند. بطور نمونه, فلم انکس, یک تارنمای دیجیتالی است که فرصت های را برای فلمسازهای مستقل فراهم کرده است تا کارهای خود را در سطح جهانی به نمایش بگذارند. شبکه فلم انکس ده صنف آموزشی انترنت را در مدرسه های هرات که سومین شهر بزرگ افغانستان است باز نموده است.این شبکه با تجهیز این مدرسه ها به رایانه, انترنت و برنامه آموزشی این صنف ها را تجهیز کرده است و بیش از چهل هزار دانش آموز از آنها بهره میگیرند. فلم انکس بر اساس برنامه توسعه وی افغان در نظر دارد که سی مدرسه دیگر را نیز در این شهر تجهیز کند. فعالیت ها فلم انکس در مدرسه های افغانستان بسیار الهام بخش است, چون آموزش و پرورش و رشد اقتصادی دوشادوش همدیگر رشد میکنند. بدون فراهم آوری فرصت های واقعی به نسل جدید نشانی از هیچ آینده روشن نیست. تعدادی از دانش آموزها داشته های شان را به کنش بسته اند, با بلاگ نویسی و درمیان گذاری شان در رسانه های اجتماعی بشکل آنلاین درآمد کسب میکنند. بلاگ نویسی با یاری تارنمای فلم انکس آنها را توانا میسازد تا درآمد کسب کنند و برای شان فرصت های بی پیشینه ای را فراهم کرده است تا نه تنها با افراد حرفه ای در سرتاسر جهان پیوند یابند بلکه کار و بار فردی خود را نیز شروع کنند و از راهبردهای سود ببرند که بدون یاری فلم انکس هرگز به آنها نمیرسیدند. تارنمای فلم انکس نقشش را در اقتصاد افغانستان بازی میکند. کی بعدی است؟

 

جیاکومو کرستی (Giacomo Cresti)

ویرایشگر ارشد مجله انکس

فلم انکس

اگر مقاله های قبلی مرا از دست داده اید, میتوانید آنها را در صفحه شخصی من بیابید: http://www.filmannex.com/webtv/giacomo

لطفا مرا با این نشانی (@Giacomocresti76) دنبال کنید و به صفحه من بپیوندید. 



About the author

ahmadshafi

Ahmad Shafi Raouf was born in 1990 in Herat province of Afghanistan, graduated from high school in 2008. Then started BBA in 2009 in Ishraq university of Herat city, Afghanistan. He is studying now in seventh semester as a senior, and is planning to get his masters degree. He started…

Subscribe 0
160