خاطرات دوران کودکی. بازخوانی جزئیات دقیق خاطرات که در دوران کودکی اتفاق افتاده است, شگفت انگیز است. این خاطرات با خود احساسات زیادی را به همراه می آوردند. بعضی از خاطرات ما را می خندانند, درحالیکه دیگران سبب پریشانی ما میگردند. اینکه دو نفر از یک رویداد دو برداشت ویژه خود را دارند, جالب است. هر یکی یک تاثیر ویژه احساسی را میپذیرند.

بیست و دو سال میشود که جودو کار میکنم, بیشر زمان کودکی من در ورزش جودو سپری گردید. نمیتوانم که نخستین تصویر تالار ورزشی خود را فراموش کنم که برای نخستین بار در آن قدم گذاشتم. بحیث یک کودک پنج ساله نمیدانستم که چگونه تاتامی(Tatami)  یک واژه ژاپنی را که روی دیوار نوشته بود ترجمه کنم. باوجودیکه نمیدانستم که جودو چی است و چگونه فضای اطراف را درک کرد, برایم واضع بود که این جای احترام و نظم است. این دو نخستین واژه ای بودند که مربی من آقای رچ جورج(Rich Georg)  برای تمام رزمی کارانش آموزاند.

 

 

بعد از انتخاب جودو, شروع به فراگرفتن آن کردم. هر مرحله جودو, مرا وامیداشت تا احساسات متفاوت را به تجربه بگیرم. بطور ویژه احساس اضطرابیکه در نخستین رقابت خود حس کردم بسیار متفاوت بود از احساس من در رقابت های آزمایشی المپیک 2008. جرئت حضور در المپیک آزمایشی بطور ثابت از جرئت حضور در خود المپیک بسیار متفاوت است. در جریان زندگی خود چیزهای بسیار ارزشمندی آموختم که میتوان آنها را در هر شرایط استفاده کرد. بحیث یک کودک یکی از مهمترین ارزشهای را که در جریان ورزش جودو دریافتم, تعهد بود. تعهد واقعی با تمرین و تغیر زندگی خود بر اساس اهداف معین شده میسر میشود. 

  

مفهوم جودو همساز با زندگی من توسعه یافت و به بلوغ رسید. در زمان کودکی من جودو یک سرگرمی بود. هر اندازه که شروع به شرکت در رقابت های جودو کردم, برایم جدی تر شد. هر اندازه که سطح رقابتی من بلندتر رفت, جودو در شکل اهداف جدیتری برایم عرض اندام کرد. حالا جودو در نقش روش زندگی, بخش از زندگی من شده است. هنوز همان اهداف و دست آوردهای ذهنی دوران کودکی خود را دارم, برعلاوه حالا فلسفه جودو را نیز به زندگی خود اضاف کرده ام .

زندگی جودویی ما یک زندگی بسیار منظم است, بیش از آنچیزیکه خیلی ها تصورش را میکنند. دلیلش اینست که جودو بیش از یک ورزش و یا هنر رزمی است. اصول و درسهای ورزش جودوی به اساس زندگی روزانه  ما قابل اجرا و انعطاف پذیری است. به شکل خلاصه ورزش جودو نظم, احترام, ارزش تعهد, چگونگی باختن, چگونگی پیروز شدن, روش زندگی, دفاع از خود, امنیت, چگونگی غلبه بر ترس, تواضع و هیجان و پیروزی را می آموزداند؛ در این ورزش آنچه را که بکارید, آنرا درو میکنید. شما را به چالش میطلبم که پدر و یا مادری را بیابید که این ارزش ها را برای فرزندش نخواهد. 

  

با یقین باور دارم که ورزش جودو باید در هر مدرسه ای آموزانده شود. هرکسی که جودو کار میکند با من موافق خواهد بود. جودو آموزش های را در زندگی میدهد که در هیچ ورزش دیگری نمیتوان یافت. در کنار چیزهایکه پیشتر گفتم, جودو به مردم حس فرهنگ و دیدگاه جهانی را میدهد. این را نمیتوان در بیسبال یافت. جودو ارزشهای بیشتر از بیس بال دارد.

من به دانش آموزهای خود مرکز جودوی جاسن موریس(Jason Morris)  را توصیه میکنم , که به آنها ارزشهای مثبت را در یک فضای مثبت و پویای آموزش میدهد. تعداد زیاد آموزگارهای جودو در سرتاسر جهان  نیز چنین آموزش میدهند, اما آنجاه میتواند چیزهای بیشتر از ما وجود داشته باشد. خوشبختانه در آینده نزدیک جودو در ایالات متحده آمریکا توسعه خواهد یافت و مانند کشورهای فرانسه, روسیه و ژاپن در اینجاه نیز مشهور خواهد شد.

لطفا به صفحه فلم انکس من عضو شوید, موضوع های آنرا بپسندید, درمیان بگذارید و در موردشان بنویسید. منتظرم که دیدگاهای شما را در مورد ویدیوها و مقاله ها بشنوم.

مرا در تویتر دنبال کنید - @nkossor

گروه مرا در تویتر دنبال کنید - @thehardsoul

صفحه گروه من در فیس بوک - https://www.facebook.com/TheHardSoul

صفحه ورزشی -  https://www.facebook.com/pages/Nick-Kossor/156283434424686?ref=hl