جوانی مظهر شورونشاط،شوق،شادابی،وطراوت است.بهار عمر انسان عوایل جوانی است.ایام جوانی وبلوغ، دوران بسیار حساس وپر خطر است وهم چنان بسیار سرنوشت ساز می باشد.قابل یاد آوری است اینکه در این دوران غرایض که در وجود ما انسانها نهاده شده است تدریجاآ بیدار شکوفا و نمایان می شود.همه ئی این غرایض مفید واز نعمت های الهی هستند.اگر درست هدایت شوند صحیح پرورش یابند آیندره انسان را به خوشبختی وسعادت نزدیک می سازد.اما اگر از مسیر صحیح وطبیعی منحرف شوند آینده انسان را تباه خواهند ساخت.اگر آدمی به موقع استفاده صحیح ودرست ومناسب از دوران شیرین وبانشاط جوانی نکند.دچار پشیمانی وشکست خواهم شد. وچیزی جز افسردگی وغم اندوه وغصه نصیب ا و نخواهد شد. واگر از این دوره درست وصحیح استفاده کند به زندگی انسان صفا

ورونق وحرکت وامید ها میدهد. واسباب سلامت جسم وآرامش روح وروان را فراهم می کند.جوانان باید از این دوران طلائی قبل از آنکه از دست برود خوب استفاده کند وزندگی مشترک خود را با همسری مناسب بر اساس محکم واستوار بنا کند وبادلی سرشار از عشق و محبت در انحصار باشند.پیامبر اکرم(ص)درباره ازدواج در دوران جوانی سخن بسیار زیبا وارزنده دارد وحجت را برهمه ئی پدران و مادران وجوانان تمام کرده وجای هیچگونه توجیه وبهانه جوئی را باقی نگزاشته است ودر حدیثی می فرمایند:

ای مردم جبرئیل از طرف خداوند^(ج)مهربان ودانا نزد من آمد وگفت:

دوشیز گان))همانند میوه های درختان می باشند هنگامی که رسیدند(وفصل چیدن آنان فرارسید باید چیده شوند)اگر چیده نشوند تابش آفتاب آنهارافاسد می کند وبادهای خزان پراگنده شان می نمایدهم چنین اند ((دختران دوشیزه))هنگامیکه به رشد ودرک وموقعیت زنان رسیدند.چاره ای غیر از شوهر دادن شان نیست

واگر ازدواج نکنند اطمینانی نیست که به فساد وتباهی کشیده شوند زیرا آنهام هم بشر اند(وبشر غریزه ومیل جنسی دارد وحتمآ باید به وسیله همسر اشباع و ار ضا شود بچه ها نیز چنین می باشند) پس جوانان عزیز باید ازدواج را از دوران شیرین وبا طراوت جوانی به تآخیر نه اندازیم وبر والدین گرامی است که در اولین فرصت با دقت کامل  اقدام به ازدواج وهمسر برای میوه دل وامید زندگی وفرزند جوان عزیز شان کنند.