ازدواج اجباری میتواند درزمره ای هرگونه ازواجی تعریف شود که در آن یکی از طرفین بطور آزادانه به ازدواج رضایت نداشته باشد ؛ و اجبارتهدید به کار گرفته شود تا ازدواج اجباری یک نفض حقوق بشر است . برمبناب حقوق بشر ازدواج بایست بر ساس رضایت کامل و آزادانه زوجین که قصد ازواج دارند

صورت گیرد. همچنین عین کنوانسیون بیین المللی محو هر نوع تبعیض علیه زنان که برمبنای آن کشورهای عضوبایست همه اقدامات مناسب را در جهت محو تبعیض علیه زنان در همه تمور مربوط به ازدواج رور دست گیرند ؛ در کنوانسیون حقوق سیاسی و مدنی و کنوانسیون حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جا داده شده است در سال 2009 در یک قضاوت محکمه خاص برای سیرالیون اولین حکمی بود که در آن ازدواج اجباری به عنوان جرم علیه بشریت (سایر اعمال غیر انسانی) توسط یک دادگاه بین المللی به ارث گذاشته شد

باید تاکید کرد که ازدواج اجباری در اسلام نیز مجازنیست زیرا ازواج در اسلام می تواند تنها با رضایت آزاد طرفین ازواج منعقد شود . حضرت محمد پیامبرخدا اشاره میکند که زن بیوه ومطلقه باید به ازواج داده نشوند مگر به دستوریا خواست خودشان وزند باکره به ازدواج دده نشود مگر اینکه رضایت شان حاصل شود

در افغانستان ازواج اجباری زنان بالای سن 18 وزنان بیوه در ماده 517 قانو جزا ، جرم پنداشته میشود که چنین بین میدارد

1 شخصیکه زن بیوه ، یا دختری که هجده ساله یا بالاتر است را برخلاف میل ورضایت شان به ازدواج میدهد بادر نظر داشت احوال به حبس قصیر محکوم خواهد شد

2 هرگاه ارتکاب جرم مشخص شده در پرگراف فوق به مقصد بد دادن (مانند جبران خساره برای اعمال نامشروع ) باشد، مجرم به حبس متوسط که از دوسال بیشتر نباشد محکوم خواهد شد

 

ازواج اجباری شامل اطفال نیز میشود، زیرا اطفال در دادن رضایت ناتوان فرض میشوند کنوانسیون بین المللی محو هر نوع تبعیض علیه زنان تصریح میکند که نامزدی و ازدواج طفل هیجاتر حقوقی نخواهد داشت . در افغانستان در هر دو قانون مدنی و قانون احوال شخصیه تشیع سن قانونی ازدواج برای مردان 18سال و سن ازدواج دختران 16 سال است

ازواج های اجباری بطوری کل به دو نوع تقسیم میشود. نوع اول در جای است که در آن مثلا دختر یا زن  از خانواده اش توست مردان مسلح برای خود شان یا برای فرمانده شان با توسل به زور برده شده اند . در این قسم قضایا ممکن است خشونت بکار گرفته شود یا ممکن است خانواده زن تحت تهدید به خشونت بکار گرفته شدند. نوع دوم در جایی است که در آن پدر دختر یا زن یا سرپرست ذکور شان به ازدواج رضایت داشته و اورا بر خلاف میلش به ازواج دهند در هر دو موارد ، فقر شدید ناشی از شرایط عامل عمده بوده که مطرح شده است . ترس از نجاوز جنسی ، اختطاف و از دست دادن حیثیت خانوادگی باعث شده است که آنها را  وادار کرده است تا دختران شان را در سن کم به ازدوج دهند

 

نویسنده محمد صیام زلمی