یلدا در لغت به معنی تولد و ولادت است .و شب یلدا آخرین شب خزان است که طویل ترین شب سال نیز است .و از این شب به صورت بسیار مناسبی تجلیل می کنند.

و به خانه اقوام و خویشاوندان خود می روند و شب نشینی می کنند .و در گذشته نیز مردم به پله های کرسی شب نشینی می کردند .که بزرگان قصه و داستان می گفتند و یا شعرمی سرودند .و همچنان به خوردن هندوانه ،انار سیب ،مالته و میوه های خشک مانند تخم ،پسته و بادام این شب را زیبا تر و با شکوه تر می سازند.

و همچنان این رسم و رسوم از بزرگان ما به ما مانده است که در حال حاضر نیز به همین طریق از این شب به گونه های بسیار خوبی تجلیل می شود. که مردم چند روز پیش از آن برای این شب آماده گی میگیرند .و اقوام یا خویشاوندان را دعوت می کنند و کوشش می کنند که همه اقوام در این شب یکجا شوند و با هم یک شب نشینی به یاد ماندنی داشته باشند. و بزرگان با قصه از قدیم ها و پدران و پدرکلانها خویش رسم و رواج قدیم و سنتی را به فرزندان و نسل آینده انتقال میدهند. و آنها را به روش و عنعنات مردم قدیم و کلانهای شان آشنا میکند. و به فرزندان خود بفهمانند .

که از عنعنات خود پیروی کنند و آنرا به همین طریق به نسل بعدی خود انتقال بدهند و در حفظ و نگهداری آنها کوشش نمایند. و نگذارند که جای این قسم رسم و رواج های سنتی شان را رسم و رواج بیگانه بگیرد و جایگزین شود .

شب یلدا شب سرما شب برف و سیب زیبا                           

شب مادر بزرگ خوب و خوش حرف.

شب سیب و انار و هندوانه شب مشکل گشای عاشقانه

شب جوجه شمردن از مثلها شب آتش گرفتن از غزلها.