یمن احتمالا یکی از نادیده گریفته شده ترین کشورهای جهان است. مردم کمی میتوانند آنرا روی نقشه پیدا کنند, و حتا کمتر شان میتوانند دلیلی بیابند تا از این گوشه فراموش شده جهان بازدید کنند. در یکی از مقاله های پیشین خود در مورد فرصت سفر به یمن که شش سال پیش انجام دادم به صحبت پرداختم, در زمانیکه حکومت و گروه های قبایلی در شمال کشور در حالت آتش بس قرار داشتند. در مقاله خود به توصیف گنجینه های زیبای یمن پرداختم و تلاش کردم تا یک ستاد مبارزه در رسانه های اجتماعی برای نگهداری از این گنجینه ها از جنگ ها ایجاد کنم. زمانیکه مقاله رسانه اجتماعی خود را نوشتم, قصد داشتم تا با کاربرد رسانه های اجتماعی آگاهی در مورد این ملت نجیب را افزایش دهم و آرزو داشتم که بلاگ نویسهای زیادتری از سرتاسر جهان به این درخواست من خواهند پیوست.
از زمان شروع بهار عرب که در یمن سبب انقلاب یمنی شد و یمن سرخط رسانه های جهانی را به خود اختصاص داد, جامعه جهانی این منطقه دور افتاده را نادیده گرفته است. متاسفانه دلیل موجه در این زمینه وجود ندارد. آنچه که بنام جنگ داخلی شروع شد سبب کشمکش های بسیار پیچیده تری گردید. از زمانیکه رئیس جمهور پیشین علی عبدالله صالح در سال 2011 از قدرت پایین کشیده شد, افراد مسلح گروه های تندرو در کشور ریشه دوانیده اند و با حملات متعدد شان امنیت مردم یمن را مختل کرده اند. زیاد اتفاق می افتد که در زمان انفجار بمب در جاهای شلوغ بیشتر قربانی ها مردم بی گناه عبور کنند اند و تنها گناه شان اینست که در جای اشتباه و زمان اشتباه قرار دارند.
در فوریه پیشرو, گزینش ریاست جمهوری قرار است برگزار گردد, اما هنوز شرایط داخلی یمن باثبات نیست. در ماه اوت گذشته, افراد مسلح القایده تلاش کردند تا نخست وزیر محمد سلیم بسنداوا را بکشند. چند هفته بعد چهل سرباز در نتیجه دو حمله همزمان کشته شدند. در شروع ماه دسامبر, وزیر دفاع مورد حمله یک خودروی بمب گذاری شده قرار گرفت و ده ها نفر کشته شدند. افراد زیادی, بویژه پزشک ها و پرستارها زندگی شانرا در دستان حمله کنندگانی باختند که برای دریافت پناهگاه در نزدیکی بیمارستان حضور یافته بودند. گرچه شاخه القائده در شبه جزیره عرب که سبب این حمله شده بود از خانواده های این افراد بخش بهداشتی پوزش خواست, اما دیگر هیچ کس نمیتواند که آنها را به زندگی بازگرداند.
دلیلهای زیادی وجود دارد که باید برای شرایط یمن نگران بود و من نمیتوانم که در مورد آینده امیدوار کننده این کشور بیندیشم. در جریان مدت که با یمنی ها سپری کردم, فرصت این را داشتم تا خرد و گشاده دستی شانرا با قلب خود حس کنم. این مردم مفتخر چیزهای زیادی دارند و نمیتوانم آرزو نکنم که با کسانیکه سبب درد شان شده اند خواهند جنگید و به همه ستیزه های داخلی خود راه حلی خواهند یافت. این کشور به اصلاحات جدی ای در همه سطوح نیاز دارد و اگر یمنی های میخواهند که توسعه یابند, تغیرات گریزناپزیر است. کشمکش های داخلی مهمترین موضوع است که باید در مورد آن صحبت شود, اما قرنها سنت های پس گستر از نسل جوان هزینه میطلبد, بویژه زمانیکه موضوع عروسی کودکان میرسد. این پدیده بسیار اتفاق می افتد. دولت یمن تلاش دارد که از تکرار آن جلوگیری کند. چند هفته پیش مقام های محلی توانستند که از عروسی یک دختر نه ساله جلوگیری کنند. پیش از این مقام های دولتی هرگز در عروسی کودکان دخالت نمیکردند, اما این حرکت مرا امید میدهد که قرنها تعصب زیر فشار جامعه جهانی در حال خرد شدن است. احساس عمومی بر فاجعه های ازدواج های اجباری, سوء استفاده های خانگی و کشتارهای افتخار آمیز در حال پیروز شدن است.
به دلیل های زیادی میتوان برای آینده یمن خوشبین بود. در شروع نوامبر گذشته, کنشگر یمنی و برنده جایزه صلح نوبل بانو توکل کارمن, نخستین بانوی عربیکه این جایزه را برده است, نیم ملیون دالری از دارایی شخصی خود را برای یاری رسانی به خانواده های متاثر از بهار عربی در یمن پرداخت. کارمن بعد از تصمیم خود چنین بیان کرد" این وظیفه من به جوانانیست که خود را قربانی تغیر و ساختن یمنی استوار بر آزادی, عدالت, برابری و حکومت داری خوب کرده اند." با این تلاش و قربانی اش بانو کارمن (Karman) نشان داد که نسل نو یمنی میتواند این کشور را بسوی آینده ای درخشان رهنمایی کند, سنت های غلط و کنش های تبعیض آمیز را زیر پرسش ببرد. نمیتوانم منتظر این شهروندان جوان بمانم تا برای حقوق خود به ایستند و سامانه ای را تغیر دهند که فرنها میشود دیگر ناکارآمد است.
این روزها در یمن یک آشفتگی ای در جریان است. گرچه جامعه جهانی متوجه شرایط است که چگونه توسعه می یابد, هیچ کس برای یاری یمنی ها که بسیار بی قدرت و افتاده در چنگال افراطی ها اند کاری نمیکند. تمام کاری که من میتوانم انجام دهم, برجسته سازی تلاشهای کسانی چون توکل کارمن است که تمام زندگی خود را برای مبارزه بر ضد بی عدالتی و نبود آزادی سپری میکند. میخوایم که ارتباطات بدون مرز آگاهی جهانی در مورد این مکان فوق العاده با مردم فوق العاده که شایسته تنها گذاشتن نیستند, آگاهی جهانی را افزایش دهد.
اگر مقاله پیشین مرا در این مورد از دست داده اید, لطفا پایین را بخوانید و آزادانه پیام بگذارید و در رسانه های اجتماعی خود آنرا در میان گذاری کنید.
چگونه در میانگذاری در رسانه های اجتماعی میتواند یمن و گنجینه های آنرا نگهدارد.
اگر میخواهید که بلاگ بنویسید و ثبت این تارنما نیستید, اینجاه را کلیک کیند و سفر خود را شروع کنید. شما به خانواده نویسنده های از سرتاسر جهان پیوند خواهید خورد که مشتاق اند داستانهای شما را بخوانند. نوشتن در تارنمای فلم انکس ساده است: فقط اینجاه را کلیک کنید, دکمه ای ثبت نام را بفشارید و سفر خود را آغاز کنید. به مجردیکه ثبت نام شدید به صفحه من در تارنمای فلم انکس عضو شوید. میتوانید در کوتاه ترین زمان پول بدست آورید.
اگر از قبل عضو تارنمای فلم انکس هستید, به دوستان خود بگویید تا در اینجاه ثبت نام کنند و این مقاله را برای شان پیشنهاد خواندن بدهید: این برای شان دقیقا آنچه را که ضرورت دارند خواهد گفت تا مقاله بنویسند و در فلم انکس موفق باشند.
جیاکومو کرستی
ویرایشگر ارشد مجله انکس
فلم انکس
اگر مقاله های پیشین مرا از دست داده اید, میتوانید آنها را در صفحه شخصی من بیابید: http://www.filmannex.com/webtv/giacomo مرا با این نشانی @giacomocresti76 دنبال کنید و به صفحه من عضو شوید.
