کاش همه یک دنیای کوچک واسه خودشون بسازند
تو این دنیا کوچک یه خونه یی از دوستی میساختند
که با گذاشتن هر خشت صمیمیت فوران میکرد و با نگاهش دوستی قشنگ تر و مستحکم تر میشد.
کاش میشد در این دنیای کوچک دست نوازش از روی محبت به وجود می اومد.
کاش میشد در زیر سقف این خونه دیگر جنگ نبود،دروغ نبود،قهر نبود، خیانت نبود، بی وفایی نبود،...
کاش همه قدر یک دیگر را بدانند قدر مادر، پدر، خواهر، برادر، دوست، رفیق،...
کاش میشد همه به یکدیگر احترام میگذاشتند.
کاش همه در زیر سقف این خونه میتوانستند به خوبی و خوشحالی زنده گی کنند و همیشه لبخند در لبانشان وجود میداشت و هیچ اثری از غم، درد، پریشانی،و.. به چهره هایشان نبود.
کاش میشد دیگر کسی اشک مادران رنج دیده را نمیدید.
کاش فقر و تنگ دستی همه مردم را رها میکرد.
کاش همه یی جهان را آرامش فرامیگرفت
کاش میشد
!!!
صبریه حمیدی
