نوجوانی, دوره تشکیل هویت, بخش دوم

Posted on at


دوستهای عزیز این بخش دوم مقاله "نوجوانی, دوره تشکیل هویت" است میتوانید بخش نخست آنرا در اینجاه بخوانید. 


بزرگترها, پدر و مادرها و خانواده ها مسوول اند که به رهنمایی نوجوانها در مرحله مهم و سرنوشت ساز زندگی آنها بپردازند, آنها را یاری کنند که برای خود برنامه ای منسجم و پسندیده بسازند که همه بعدهای زندگی شانرا دربر گیرد, کنجکاوی شانرا ارضا کند, تفریح, سرگرمی, برنامه های درسی و رشته آموزشی شانرا پوشش دهد. آینده نگرانه زندگی شانرا هدایت کند تا زمان ارزشمند خود را به بهترین شکل ممکن استفاده کنند و خود به برنامه ریزان و تصمیم گیران موفق در زندگی تبدیل شوند.



بزرگترها و پدر و مادر ها نمیتوانند نوجوان باشند, ویژگی های یک نوجوان را داشته باشند و یا همچون یک نوجوان در کنار فرزندشان باشند,اما میتوانند طوری برنامه ریزی کنند که با احترام به آزادیها و شرایط فرزندشان با او ارتباط صمیمی و تاثیرگذار داشته باشند. تمام ابزارهای لازم زندگی را تا حد ممکن در اختیارش بگذارند و روش کاربرد درست آنها را برایش بیاموزند. با درنظرداشت شرایطش او را یاری رسانند تا خود را در زندگی پیدا کند و توانا شود تا رو در روی چالش های آن به ایستد و هرگز از مسیر پسندیده آن منحرف نشود.


 


نوجوانها در موردهای بسیاری نمیتوانند توازن درست بین برنامه های روزانه و زندگی خود برقرار کنند. زیاد اتفاق می افتد که در بخشی از زندگی خود دچار زیاده روی و یا کم کاری میگردند. باید طوری رهنمایی گردند که این توازن در زندگی شان و برنامه های روزانه شان ایجاد گردد, بطور مثال زیاد اند نوجوان هایکه ساعت های زیاد روز خود را در سرگرمی های بیرونی مانند فوتبال میگذرانند و یا ساعت های پای رایانه خود مینشینند و به بازی های رایانه ای, سرگرمی در رسانه های اجتماعی و دیجیتالی میپردازند. چقدر خوب میشود که با همکاری و همیاری خود شان, با درنظرداشت شرایط, تقاضا و آزادی های شان طوری برنامه ریزی کرد که برای شان بسیار دلچسب, پسندیده, آموزنده و سرگرم کننده باشد.


اگر این مسوولیت به خود شان واگذار گردد,  نمیتوان از ویژگی های یک برنامه کامل و مناسب خاطرجمع بود. نوجوان ها در حال سپری کردن دوران احساساتی, غیرمنطقی و عجولانه خود اند. آنها شرایط لازم برای برنامه ریزی را ندارند و در این عرصه به شدن بی تجربه اند. پس باید بار این مسوولیت را بر دوش کشید و بزرگترها وارد اقدام شوند.  این یک مسوولیت بزرگیست که بر دوش نکشیدنش توسط بزرگتر ها بویژه پدر و مادرها میتواند خسارات جبران ناپذیری در زندگی نوجوانها بجاه گذارد.


 


نکته دیگریکه باید به آن توجه شود, اینست که باید نوجوانها را در کارهای زندگی سهم داد و اجازه دهید که اشتباه کنند, بهم بریزند و کارها را درهم و برهم کنند. این میتواند تجربه خوبی برای شان باشد. بزرگتر ها باید مسیر درست هریک از این اشتباهات را برای شان بیاموزند و آنها را رهنمایی کنند تا تجربه کسب کنند و شیوه درست را به کار ببندند.



 دوستهای عزیز, برای دریافت تازه های حساب من در تارنمای فلم انکس لطف کرده به حساب من عضو شوید. همچنین میتوانید مقاله های قبلی من را از اینجاه بخوانید. 


 



About the author

160