بنویس بنویس بنویس از محرومیت از نابسمانی های از یاس ها و از حرفهای بزرگان از آرزو های که به هم رسیده از یک زندگی خوب که در گذشت و از کارهای که درست نگذشته و نا امیدی را در پی داشت از خواب های که در زندگی میگذرد از آنچه بر سر ما گذشت است.

رنجها و پریشانی های و از سختیهای که در طول زندگی ما سپری گردیده است و از وجود هستی های که در دنیا و مادیات که همه آنها به مشکل صد پریشانی از پدیده که قلب و روح روان انسان را خرچه دار می سازد.

همه همه این ها یک موضوع کلی و بحث بر انگیز زندگی انسان ها را تشکیل میدهد و بنیاد اساسی و اصلی را تشکیل میدهد که طبقه نسل جوان کشور ما ارتباط دارد سکوت در مقابل این صحنه های زندگی تاثیر آورد خاموشی در مقابلش و آرام نشستن یک جرم غیر قابل بخشش و گناهی عظیمی است .

چرا امروز همه ما با وجود اینکه جوان مانند نهال که جدیدا غرس گردیده با یک دنیایی مترقی و شگرفان و روز افزون جهان بی اعتنا هستی ؟شاید به اختراعات و ابداعات قرن اتم که هم برای یک زندگی غیر قابل تصور پیش بینی های میکنند و هر بار میخواهند که چیزی را بیاموزند چون جهان نوین انسان را وادار به این میسازد که مانند آفتاب پر درخشش و دقت کامل در اعمال زمین آنچه پنهان است دریابند.

پس چگونه؟

این برای همگان هویدا است که هسی کاینات برای نفع بشر آفرید شده است و تمام این رنج و زحمت های که انسان در زندگی و طول حیات بسر می برد انسان را واداره به این میسازد که باید همیشه کوشش نمائید که دریابد و آنچه که برای انسان ناپدیده و پنهان است که کمی دقت کن اندکی اندیشه ها خود را نمایان گردان و آنوقت است که میتوانی به کامیابی دست یابی.

و این ندا از عالم غیب است بتو خواهد رسید و بتوانی مذدرخدمت برای خود و همنوع خود گردیدی حق را از باطل دریابی و کوشش نما که مانند ستاره که در شب هم میدرخشد با نورکم خود اما زمانی میرسد که آن شخص مانند مهتاب شود که دیگران از آن نور کسب نمایند.

و در مقابل مسولیت خود که وجدان تو را وادار به آن میسازد کار نما . انجام بده تا همیشه خدمت برای خود و دیگران نمایی و به جهان هستی پاه بگذار تا همیشه کامیاب و رستگار زندگی نمایی

نویسنده عبدالقهار کبیری