خانواده یکی از مهمترین و اساسی ترین ارگان های یک جامعه است که منحیث پایه اساسی در جامعه معرفی می گردد و دارای وظایف اساسی و عمده است که این وظایف باعث بقای جامعه و پیشرفت جامعه به سوی ترقی می گردد و این را همه می دانیم که خانواده از یکجا شدن دونفر تشکیل می گردد و از هنگامی که دو نفر با هم یکجا می گردد یک خانواده گفته می شود.
چون مردم خانواده را چنین تعریف می کنند (از یکجا شدن دو یا چندین نفر تشکیل می گردد و به مرور زمان بقای نسل می نماید ).
در حقیقت انتقال فرهنگ نیز به خانواده ربط دارد چون همه انسانها از بدو تولد چی بخواهند و چی نخواهند راه رفتن غذا خوردن، لباس پوشیدن ،حرف زدن ،آداب معاشرت را به طور مستقیم از فامیل و به خصوص از والدین یعنی پدر و مادر یاد می گیرند .
البته باید یاد آور شد که اعضای اصلی یک خانواده پدر و مادر است و زیر بنای یک خانواده را پدر و مادر تشکیل میدهد و همواره می کوشند که زنده گی عالی و راحت را به فرزندان مساعد گردانیده و وظیفه خود را به صورت شایسته آن انجام دهند تا فرزندان نیکو و اصلاح شده را به جامعه تقدیم کنند.
اگر دقت کرده باشیم این را شاهد هستیم که والدین همیشه دوست دارند مانند یک رهنما به فرزندان خود همکاری کنند و گفته می توانیم که بهترین مددگار و حمایت کننده افراد جامعه والدین است.
و اما والدین دارای وظایف بسیار زیادی اند که با انجام دادن آن در نیرو مندشدن جامعه و افراد جامعه تاثیر مثبت و مفید را می گذارند و می توان از آن جمله تولید مثل توسط والدین، آماده ساختن مواد اولیه از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن ،مصارف تحصیلی و ایجاد خدمات مفید و موثر برای رشد ذهن و انکشاف فعالیت های مربوطه به رشد ذهنیت است.
همچنان ایجاد یک موقیعت اجتماعی بین جامعه و دادن حقوق منحیث یک شخص فعال و ثابت در جامعه است و هر گاه والدین این همه فعالیت ها را به شکل درست آن انجام دهد باعث می شود که افراد قاطع و اعتماد به نفس به جامعه تقدیم کنند و از همین طریق بهترین راه رشد جامعه فراهم می گردد.
