هرچندجنگ وخشونت ریشه تاریخی طولانی داردامابه تعریفی جنگ میتواند یک امرزیاده خواهانه باشد.انسان ذاتاًصلح وآرامش وآسایش رامی پسندد وازآرزوهای دیرینه انسان بوده است.کلمه صلح درلغت مسالمت،ازبین بردن جنگ میان مردم وسازشاست.دراصطلاح سیاسی صلح به معنای جنگ نکردن وآرامش وسازش دررابطه باکشورهای دیگراست

صلح دراسلام عمیق تری دارد.اسلام نه تنهاازجنگ وستیزه جویی منع میکندبلکه اساس خودِاسلام صلح بوده ودین صلح وصفاست.نام اسلام ازریشه سِلْم مشتق شده است؛همچنان دوکلمه صلح وسلم درقرآنکریم پی درپی بکاربرده شده است.پیامبراسلام نیزدراولین پیام اقدام،خودرا پیامبرصلح ورحمت معرفی کرده اند

انسان برای اینکه به صلح برسد باید قدم اول راازخودش آغازکندیعنی رسیدن به صلح وآرامش خودسازی است.ازدیدگاه اسلام صلح ازوجودانسان شروع شده تابه جامعه وجهان توسعه می یابد.اسلام به این عقیده است تاهرکس باخودصلح وآشتی نکند وبا راستی وحقیقت ارتباط نداشته باشد دربیرون ازخود به صلح نخواهدرسید.وقتی هرانسان کینه،بغض،کذب ودروغ راازخود دوربسازددرحقیقت با ذات پاک خودآشتی کرده به خدای مهربان خواهدرسید.صلح مدارا کردن است.صلح این است که انسان بداند دربرابرخداوندتمام بنده گان یکی اندوکسی بردیگری برتری نداردمگردرتقوی وپرهیزگاری،صلح این است که انسان ازگفتاربد ومغرضانه پرهیزکند.انسان می بایست آیینه خود باشد.ببیندهمان رفتارستیزه جویانه ای که بادیگران دارداگرباخودش داشته باشند می پسندد؟

بنابراین زمانیکه انسان خودش راتهذیب نمایدوصفات زشت راازوجودش پاک کندبه صلح خواهدرسید.درپرتوصلح است که انسان به استقلال وآزادی،به مهربانی وآرامش ودرنهایت به موفقیت وسربلندی سوق داده خواهدشد

انشاءالله