مـن بنده شـرمسـارم جـرم کثیر دارم دست دعا برآرم تــو رحــم کـــن رحیمـــا
ذنب کثیر دارم خود را به تو سپارم جز تو کسی ندارم تو رحـم کـــن رحیمـــا
با جرم بی شمارم از تــو امیـد دارم باشی مُعین کارم تو رحـــم کـــن رحیمــــا
جان ضعیف دارم از درد بی قرارم شب روز خواست گارم تو رحم کن رحیما
دردم به توعیان است نام توغیب دان است حاجت نه با بیان است تو رحم کن رحیمــا
هر درد و هر کدورت با من اگر رسانی نی جز تو مهربانست تو رحم کن رحیمـــا
گرمن گناهکارم هر فعل بد که دارم از جمله توبه گارم تو رحـم کـــن رحیمــــا
هرقدر که ذنب دارم عفوت امید وار از دیده اشکبارم تـــو رحــم کـــن رحیمــــا
در آیه شریفت نامت غفور دیدم به عفوت انتظارم تـــو رحــــم کن رحیمـــا
نامت رحیم و رحمان یارب بود بقرآن وز رحمت عمیمت تو رحم کـــن رحیمــــا
گربنده گی ندارم با نفس بد دچارم هرچند نا بکـارم تـــو رحـــم کـــن رحیمـــا
از فضل بی شمارت چشم امید دارم دائــم به انتظارم تــو رحـــم کـــن رحیمـــا
یارب طفیل ابرار! زحمات من تو بردار گرمن بدم به دربار تو رحـم کــن رحیمــا
ای کار ساز عالم واقف توئی به حالم دائم به تـو بنالم تـو رحـــم کـــن رحیمــــا
گر دفترم زعصیان، پُرهست عفو گردان نام تو هست رحمــان تـو رحم کن رحیما
یارب تو پاد شاهی هرشی کنی که خواهی جز عاجزی ندارم تو رحم کـــن رحیمـــا
دستم بگیر یارب با فضل وجود و احسان راحت به من عطاکن تو رحم کن رحیمـا
یارب به عِزِ قرآن ضعفم تو دور گردان فضلت بُوَد فراوان تو رحم کن رحیمــــا
یارب "صدیقی" دائم رنجور و دردمند است اظهار او چنان است تو رحم کن رحیما
"هــــــــــــانیه صدیقـــــی"
