در زنده گی میگویند که فقط بزرگان تجربه زندگی دارند و تا با بعضی مسایل بر میخوریم و اگر پای بزرگان در میان باشد میگویند دختر من از تو 10 لباس زیادتر پاره کردم و بهتر از تو میدانم و توبنشین و سخنی بر لب نیاور که مفکوره هایت غیر قابل تطبیق اند و من با تمام آماده گی ام برای گفتن سخن حق مینیشینم به تصمیم بزرگان احترام قائل میشوم و گفته هایم را در گلو به عنوان بغض نگه میدارم

اما نمیدانم چرا کسی به حرف های من گوش نمیدهند چرا میگویند تو مداخلت نکن آیا من کوچکم که اینگونه با من بر خورد صورت میگیرد؟؟؟؟؟نه من دیگر آن دختری چند سال پیش نیستم که به حرف های هر کس و نا کس اعتماد کنم اگر شما بزرگان 10 لباس پاره کرده اید و من از شما کمتر اما بدانید تجربه و بزرگی به پاره کردن لباس نیست من هم تجربه های خودم را دارم من هم دیگر دست راست و چپم را میشناسم من هم میتوانم راه خوب و بد را از هم تفکیک کنم من در مورد زندگی خیلی چیز ها آموختم آدم ها را میشناسم رنگ ها را شناسایی میکنم دوستان خوب انتخاب میتوانم و از همه مهمتر اعتماد به نفسی دارم که مرا میفهماند من میتوانم به روی پا های خود به ایستم

من دیگر وقتی در بیرون قدم میزنم میتوانم در مقابل اشخاص مزاحم از خود دفاع کنم و میتوانم جواب هر آن کسی که به من توهین کند را بدهم در زندگی خیانت میبینم از طرف دوست و دشمن اما از زندگی این را نیاموختم که خیانت بکنم نه به دوست و نه به دشمن من از زندگی محبت کردن را آموختم احساس و عشق ورزیدن را آموختم من 10 لباس پاره نکردم تا آدم ها را بشناسم اما 10 بار دلم را شکستاندند تا بتوانم به خوبی آن ها را بشناسم دیگر نه به کسی ایمان دارم و نه یقین زیرا آدمها به من آموختاندند نه به کسی باور کنم نه اعتماد تنها خودم و خدایم را میپرستم و شما ای بزرگان به من باور کنید همانگونه که خودم بالای خودم باور دارم من همینم شکسته ولی نمیشکنانم قلبی را که به من ایمان داشته باشد آری این منم چند ماه بعد 17 سالم میشود کودکم اما پر تجربه

 

نویسنده:اسما ابراهیمی