در رابطه به وضعیت موجود سیاسی در افغانستان و آنچه پس از سال 2014 متعاقب خروج نیروهای خارجی از کشور ما قابل پیش بینی می‌باشد، می‌خواهم ارزیابی فشرده خود را به شما پیشکش نمایم.
طوری که بهتر می دانید، رسانه‌های بیگانه معمولاً تصویری از وضعیت ارایه می‌دهند که با واقعیت موجود مطابقت نمی‌داشته باشد. این دقیقاً همان چیزی است که در قبال افغانستان صورت می گیرد. به این معنا که وضعیت عینی در افغانستان با تصویری که از آن در رسانه‌ها بازتاب می یابد، کاملاً مغایر است. البته در این شک نیست که افغانستان با مشکلات و چالش های فراوانی مواجه است که همه ناشی از جنگ ها و تنش های داخلی و بیرونی بوده که سرآغاز آن به کودتای کمونیستی هفت ثور و به قدرت رسیدن کمونیست ها در افغانستان برمی گردد. از همان زمان سلسله تنش ها و بحران های سیاسی و امنیتی در افغانستان شروع شد که بالاخره منجر به تهاجم اتحاد جماهیر شوروی علیه افغانستان در سال 1979 گردید که هدف اصلی آن دست یابی به آب‌های گرم در اقیانوس هند بود تا با استفاده از آن نقطه استراتیژیک بتوانند نفوذ خود را به سراسر جهان گسترش دهند. خوشبختانه در اثر مقاومت مردم مسلمان افغانستان، جلو طغیان شوروی گرفته شد و نیروهای آن در افغانستان به شکست مواجه شدند و بدین ترتیب افغانستان در آن مرحله از چنگال اشغال شوروی نجات یافت.
_fa_rszd.jpg)
البته از تبعات منفی تجاوز شوروی علیه افغانستان این بود که کشور ما قربانی جنگ شد و به میدان تنش‌ها و درگیری های داخلی و خارجی مبدل گردید و ما شاهد انکشافات خطرناکی در این کشور بودیم که در یک مرحله به ظهور طالبان انجامید که برای پنج سال در افغانستان حکومت کردند. در این مرحله بود که افغانستان تحت تسلط طالبان به علت حضور و فعالیت القاعده در کشور به بزرگ ترین مشکل جهانی تبدیل شد که همزمان حوادث یازده سپتامبر سال 2001
به وقوع پیوست و ایالات متحده از این حوادث به حیث بهانه در جهت مداخله در افغانستان استفاده نمود تا شبکه القاعده را مورد حمله نظامی قرار دهد. بالاخره پس از سقوط طالبان و القاعده در افغانستان، مرحله جدید به میان آمد که اینک دوازده سال از عمر آن می گذرد و می توان گفت که افغانستان در حال حاضر دارای نظام حکومتی برخوردار از زیربناهای واقعی سیاسی، اقتصادی و امنیتی می باشد.
