طفل امروز زن و مرد فرداست و در آینده مسولیتهای بزرگ اجتماعی را بدوش میگیرد. دوره طفلیت نسبت به دوره های دیگر زندگی خیلی حساستر هست ب طور طبیعی پایه و اساس شخصیت فرد در این دوره شکل میگیرد

.

اگر بخواهیم طفل را تعریف کنیم باید به طور کل بگوییم :اطفال آن عده از اعضای جامعه هستند که نمیتوانند به تنهایی ,صلاحیتها و مهارتهای طبیعی و ذاتی خود را بکار گیرند.بنا براین به کمک و همیاری دیگران نیاز دارند. اطفال مانند سایر افراد جامعه  حق دارند که سالم و عادلانه, دور از کشکمشهای زندگی کنند و لذت دوران شیرین طفلیت را ببرند

.

اما متاسفانه در جامعه حال شاهد کودکانی هستیم که حتی مخارج یک خانواده را به دوش دارند و کارهای شاقه و بیشتر از توانشان را انجام میدهند از تمام امکانات زندگی محروم هستند در دنیای این کودکان چیزی به نام خوشی وجود ندارد لذت زندگی برای این کودکان همان مزد زحمتشان هست که باید به خانه ببرند

!!

هر سال شاهد این هستیم که کوکان در اثر عوامل مختلف جان خود را از دست میدهند اما نمیتوان یک راهکار درست شاهد بود نهادهای اجتماعی هنوز نتوانسته اند برای این معزل اجتماعی گامی بردارند هر طفل از خود حق و حقوقی دارد که به جرات میتوانیم بگوییم در این راستا سطح آگاهی جامع کم یا هیچ هست

.!!!

شاید همه ما در کوچه و خیابان این کودکان معصوم را دیده باشیم که با چشمان زیبایشان حرفهایی به گفتن دارند حرفهایی که از درک  من و تو شاید بیرون باشد اما بدون شک میتوانیم هر چند اندک باز هم مرحمی باشیم بر هزاران زخم شان

!!!

هر کدام این کودکان تعریف خاصی از زندگی دارند هر کدامشان در رویاهای خود دنبال یک هدف میگردند برق نگاهشان به امثال من و تو میفهماند که من هم میتوانم موفق تر از تو بشوم اگر سرنوشتم چیزی غیر این بود ...............