خودت را می ریزی 
در ته استکانی 
با لبی ترک برداشته 
انتظار را می کشی 
لبریز می شوی 
بر لب هایی 
که قرار است 
در چهار، چهار راه 
خودش را قسمت کند 
بر لب کفش های قرمز بالا بلند