چگونه میتوان انگیزه تحصیلی را در متعلمین مکاتب بوجود آورد:

در مکاتب به مشاهد میرسد که متعلمین از نطر توانمندی و استعداد یادگیری به یک دیگر شباهت های زیادی دارند اما در ترقی تحصیلی تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند. این تفاوتها تنها در یادگیری درسهای دوران مکتب نمی باشد بلکه در سایر فعالیت های غیر درسی نیز به نظر می رسد.این چنین وضعیت به انگیزه شاگردان مرتبط می باشد. تشخیص معنی انگیزه و آگاهی از انگیزه های گوناگون و موثریت آن ها بر روند یادگیری شاگردان به استاد کمک می کند.تا در برنامه ریزی واحدی برنامه های درسی خود شیوه بهتری را استفاده نماید.

قوه یاد گیری شاگردان وقتی شکوفا می شود که به توانمندی و تفاوتهای فردی آنها و نحوه یادگیری آنها توجه چشم گیری صورت بگیرد.چراکه بهره مند بودن از انگیزه تحصیلی خود باعث شروع و ادامه فعالیت می شود. و قوه یاد گیری شاگردان را تقویت و بهبود می بخشد، و پایه و اساس موفقیت های تحصیلی هرشاگرد می باشد.

اندازه انگیزه تحصیلی در چگونگی مطاله و اخذ نتیجه تاثیر بسیار زیادی داردد. با توجه به بررسی شاگردان چنین نتیجه بدست می اید که یک تعداد از شاگردان خود علاقه شدید به یادگیری تحصیل دارند. و یک تعداد دیگر از شاگردان انتظار و توقع دارند که استادان شان دروس را به انها الهام دهند و انگیزه یادگیری آنها را تحریک و تشویق کنند.قابل ذکر است که یادگیری تحصیلی موثر در صنف درسی به توانمندی و فعالیت استاد مربوط می شود.تا آغازگر علاقه ای شدید و حفظ آن گردد.

متاسفانه یک روش ثابت برای تحریک و تشویق نمودن شاگردان وجود ندارد. ولی بعضی از مباحث وجود دارد که به علاقه شاگردان اثرگذارمی باشد. به طور مثال: انتخاب موضوع مورد علاقه ، تشخیص و تفهیم درست شاگردان از بی فایده بودن موضوع، تمایل و علاقه زیادی برای کسب نتیجه از موضوع، صبر در برابر مشکلات درسی تاثیر گذار می باشد.می توان گفت که ارزس موضوع ، نیازمندی به موضوع، و موضوعات مشابه نمی تواند به تمام شاگردان علاقه ای واحدی بوجود آورد بلکه علاقه ها فرق می کند.

مباحث و شیوه های ایجاد انگیزه شاگردان را میتوان در چند چمله خلاصه نمود که قرارذیل است:

1- استادان می توانند: شاگردان  را به فراگیری مستقل تحریک انگیزش دعوت کنند.

2- استادان می توانند: در برابر تجریک انگیزش شاگردان عسک العمل مثبت یا زودهنگام یا پی در پی از خود نشان دهند. که این عمل بیانگر حمایت شاگردان از طرف اساتید می باشد و شاگردان را گرم می سازد.

3- استادان می توانند: یک سری امور آموزشی که نه سخت باشد و نه آسان برای شاگردان بسپارند.

4- استادان می توانند: شخصیت فردی هر یک از شاگردان را برای آنها به معنی واقعی تفهیم نمایند.

5- استادان می توانند: در صنف درسی فضای را ایجاد نمایند که هم باز و هم مثبت باشد. تا شاگردان بتوانند در روحیه آرام و آزادی کامی علاقه خویش را در مورد موضوعات بیان دارند.

6- استادان می توانند:  تفهیم نمودن شاگردان که عضوی از جامعه ، بخصوص جامعه ای تحصیل کرده هستند.

7- استادان می توانند: تمرینات درسی هر روزه که باعث تقویت انگیزه و علاقه شاگردان کمبود علاقه می شود زیاد انجام دهند.

8- استادان می توانند: موضوع درسی را طوری در صنف بررسی نمایند که شاگردان برای شرکت در صنف درسی تمایل پیدا کنندو احساس کنند که با استفاده از درس بین صنف می توانند یک کار مشخصی را یاد کیرند، یا برای تجربه ها تازه تری دست یابند، یا درست انجام دادن یک کار یاد گیرند و یا حس کنجکاوی در آنها پیش آید.

9- استادان می توانند: از اهداء جایزه برای شاگردان استفاده کنند تا اهدائ نمره.

10- استادان می توانند: اجازه شرکت را به شاگردان بدهند تا آنها به شرکت کننده های فعال و قوی مبدل گردند. شاگردان با انجام دادن، درست کردن، نوشتن، طراحی کردن، ایجاد کردن و حل کردن، یاد می گیرند.به صورت غیر مستقیم انگیزه و غلاقه آموزشی شاگردان زیاد می کند.

11- استادان می توانند: یک سلسله سوالاتی را بین شاگردان مطرح کنند.و آنها را مورد سوال و جواب قرار دهند.

12- استادان می توانند: شاگردان را به گروه های کوچک تقسیم نمایند و به آنها موضوعاتی از قبیل حل یک مشکل، یا حدس به نتیجه یک تجربه ارائه نمایند.

13- استادان می توانند: از شاگردان درخواست کنند که چه چیز صنف درسی شما را با انگیزه یا کم انگیزه می کند. و به حل آن بپردازند.

14- استادان می توانند: شور و شوق خود را در صنف درسی تقویت بخشند. که خود برانگیزه شاگردان تاثیر مستقیم دارد.

15- استادان می توانند: در صنف درسی تنوع ایجاد نمایند.

16- استادان می توانند: یک ارتباط موثر ی بین خود و شاگردان ایجاد نمایند.

17- استادان می توانند: از مثال های واقعی و قابل درک برای شاگردان بیان دارند.

18- استادان می توانند: انتظار و توقع بالا نسبت به شاگردان خود نداشته باشند. منظور ازبالا بودن توقع و انتظار بالا ان نیست که شاگردان نتوانند خود را به آن برسانند و کسب موفقیت را ناممکن نکنند. انتظار بالا به معنی واقعی به اندازه قوه جذب شاگردان باشد.تا سعی و تلاش شاگردان بی نتیجه و خسته کن نباشد.

19- استادان می توانند: شاگردان را طوری کمک نمایند که یتوانند برای خود یک هدف قابل کسب تعیین نمایند.

20- استادان می توانند: به شاگردان تفهیم نمایند که اهداف غیر واقعی می تواند شکست را بوجود اورد.که این باعث نا امیدی شاگردان می گردد.و شاگردان را تشویق به ادامه پیشرفت و کسب یک هدف واقعی نماید.و قوه تمرکز شاگردان را به ادامه ترقی و پیشرفت جهت دهند تا کسب نمره، امتحان و کارخانگی.

21- استادان می توانند: از جایزه های بیرونی خوداری کنند.

22- استادان می توانند: در عدم ایجاد رقابت شدید در بین شاگردان قدم موثری بردارند چراکه رقابت باعث ایجاد ترس و اظطراب در بین شاگردان می شود که این به یادگیری انها تداخل پیدا می کند. علاقه مندی شاگردان را برای برابری خود با دیگری کم می کند. اگر شاگدان در رقابت تنگاتنگ بسر نبرند می توانن با هم دیگر کار جمعی انجام دهن، افکار و علایق خود را به یک دیگر انتقال دهند، نحوه برقرای ارتباط  جمعی را یاد می گیرند، کار زیاد تری را انجام میدهند تا اینکه به صورت فردی با هم رقابت کنند.

23- استادان می توانند: از تحقیر کردن شاگردان که خود باعث کوچک شدن آن در برابر دیگر شاگردان می شود خودداری نمایند.

24- استادان می توانند: برنامه درسی را طبق علاقه و تحریک انگیزه شاگردان بسازند. و طبق علاقه شاگردان کار کنند جستجو و تشخیص دهند که چه چیز باعث شرکت جمعه شاگردان در صنف درسی گردیده و شاگردان چه انتظار دارند، حس و روحیه شاگردان در برابر موضوع انتخاب شده چیست و با توجه به نکات ذیل  میتوانند مثال ها، داستان های مرتبط با محتویات درسی است بیان دارند.

25- استادان می توانند: سخت گیری های لازم را به مرور زمان در مقابل شاگردان داشته باشند. و به شاگردان فرصت های را برای موفقیت در شروع سال بدهند زمانیکه شاگردان احساس موفقیت می کنند، مو توانند کم کم سختی های درسی راتحمل و افزایش دهند.

26- استادان می توانند: در صورت عدم ایجاد انگیزه شاگردان از روشهای تدریسی متنوع کاربگیرند.

27- استادان می توانند: شاگردان را به عدم ذوق و شوق جهت کسب نمره توصیه نموده و زیادتر شاگردان را متوجه مهارت و یادگیری سازند تا نمره.