روی پله های خانه
از مدرسه که برمیگشتم... با دوستانم غرق صحبت و خنده بودم.... و یادم نبود که صبح……
از مدرسه که برمیگشتم... با دوستانم غرق صحبت و خنده بودم.... و یادم نبود که صبح……
یادم می آید که یک زمانی دختری خیلی شوخ وبازیگوش بودم ومادرجانم را هیشه جگر……
ذهن انسان مانند باغچه ای میماند که اگر هوشمندانه و با اندیشه های مثبت کاشته……