1. سرائیکی زبان: ملتان، بہاولپور، دیرہ غازی خان، دیرہ اسماعیل خان، سرڳودھا، میاںوالی،خوشاب، رحیم یار خان، صحبت پور، کشمور شَہر، اوباڑو، ضلع  بار خان، راڑہ شم  تے درگ  وچ سرائیکی دا معیاری لہجہ الایا ویندے۔ سرائیکی زبان  دے ویہہ ہزار کنوں ودھ شاعر ہن۔

 ۔2. جھنگوی سرائیکی: جھنگ، ساہیوال، پاکپتݨ، اوکاڑہ،تاندلیانوالا، کمالیہ، پیرمحل،پنڈی بھٹیاں،  چنیوٹ، سرگودھا، منڈی  بہاؤالدین، فاضلکا تے سری گنگا نگر دے علاقیاں وچ جھنگوی  سرائیکی الیندے ہن۔ ایں کوں اُبھیچڑی وی آہدے ہن۔ ایں لہجے وچ  "ب" کوں "ٻ" ، "ج" کوں "ڄ" ، "د" کوں "د" تے "گ" کوں ہمشہ "ڳ" ٻولیندے ہِن۔ سلطان ٻاہو، علی حیدر ملتانی، ریاض،عابد تمیمی تے وارث شاہ سرائیکی دے ابھیچڑی لہجے دے شاعر ہن۔

 ۔3.   سِرائیکی:  جیکب آباد، کشمور، گھوٹکی، نصیر آباد، جعفرآباد تے جھل مگسی   دے علاقیاں وچ سندھ آلی  سرائیکی الیندے ہن۔ کوٹ سبزل کنوں گھن تے رانی پور تائیں سرائیکی لوکل تے مقامی زبان ہے۔

 ۔ 4- چکوالی سرائیکی:   ضلع چکوال، پنڈی گھیب تے ڄنڈ دے علاقیاں وچ وی سرائیکی الائی ویندی ہے۔ ایں لہجے کوں اعواݨکاری یا اعواݨی وی اہدے ہن۔  شاہ مراد  چکوالی سرائیکی دا ٻہوں وݙا شاعر ہے۔ علی محمد مسکین وی ایں لہجے دا شاعر ہے۔ شاہپوری وی سرائیکی زبان ہے۔ 

بلوچستان دی جعفری تے کھیترانی، سوات دی آجڑی تے قندھار دی سرائیکی وی سرائیکی نال رلدے ملدے  لہجے ہن۔