دیگر جنگ بس است.......!!!
دیگر از صدای بمب ,انفجار,ناله و گریه را نمیخواهم که بشنوم.....
دیگر فریاد هیچ یک از هموطنان مظلومم را نمیخواهم که به ناله بشنوم...
دیگر از هر نوع حیله و نیرنگ دشمنان خسته شدم.....!!!
تا بکی مادران مظلوم چشم براه جگر گوشه های خود باشه....؟؟؟
تا بکی زنان رنج دیده به انتظار همسران خود باشد؟؟؟
تابکی خواهر معصوم چشم انتظار برادر خوب باشد؟؟؟
تابکی صدای گمراه دشمنان وحمی باشد در گوش مان؟؟؟
حالا از بس که جنگ دیده شدیم از یک طفل کوچک افغان هم بپرسیم میگه دیگر جنگ بس است.....
دیگر نگذاریم که بیگانه گان سرمایه دست نخورده ای افغانستان را به غارت بگیرند.....
آیا این دشمنانی که به کشور عزیز کان آمدند,اینها دوستان ما هستند؟؟؟
آیا اینها که میخواهند از طریق افغانستان تجارت کند,اینها دوستان دوستان ما هستند؟
نخیر بلکه اینها دشمنان ما هستند که میخواهد سر مایه کشور مان را به باد فنا بکشد...
چطور نفس خود ما این را قبول کند؟
چرا بگذاریم که بیگانه گان از طریقه های مختلفی وارد کشور عزیز مان شود؟
ما فعلا در کشوری هستیم که سه دهه جنگ را پشت سر گذرانده است,وهنوزم همان ترس ودلهوره به دلهای مردم جنگ دیده کشور مان است....
من وقتی به اوج تفکرم میروم با خودم میگم چرا باید آن همه جنگ ,فساد ,قاچاق ,دزدی ,اختطاف ,خلاف و... تنها در افغانستان عزیز مان باشد؟
چرا همیشه باید همین را بشنویم که افغانستان در فساد اداری در بین کشور ها مقام اول را گرفته است؟
آیا ما نمیتوانیم یک کشور عاری از فساد داشته باشیم,اگر ما تصمیم جدی بگیریم در این مورد میتوانیم در کشور مان شریعت وطریقت اسلامی را پیاده کینم....
به امید روزی که افغانستان عزیز مان عاری از کشمکشها باشد...
ویک آینده با سعادتی را داشته باشد!!!و به امید یک افغانستان مترقی و آسوده خاطر....
(هلینا صدیقی)
