مهم ترین عامل آبادی و پیشرفت یک کشور امنیت است.

امنیت باعث برقراری نظم و انظبات در یک کشور ، صلح و ثبات ، بلند رفتن سطع علمی مردم و آرامی وآسایش در زندگی میشود.

عدم موجودیت امنیت سبب به وجود آمدن فسق و فساد در جامعه ، عدم شرایط مساعد جهت کسب علم برای تمام قشر جامعه مخصوصا جوانان و آینده سازان کشور میگردد.

با وجود اینکه افغانستان با جاپان در یک سال که همانا سال 1919 میلادی در زمان حکومت قاضی امان الله خان اسقلال خود را به دست آورد شاهد پیشرفت های چشم گیر جان هستیم ولی متاسفانه در اثر سه دهه جنگ عدم موجودیت امنیت در افغانستان باعث شد که ما نتوانیم پیشرفت های در عرصه آموختن علم ، انکشاف صنایع ، داشتن اقتصاد خوب ، از بین رفتن فقر و بیکاری ، داشتن جامعه سالم و آگاهی از پیشرفت تکنالوژی داشته باشیم.

و ما نباید نا امید شویم و مانع پیشرفت ابتکارات خود در عصر امروزی نشویم .

واین بر تک تک افراد جامعه ملزم و ضروری است که خود شان را با شرایط عیار ساخته و سعی کنند تا خود شان امنیت را به وجود بیاورند.

پس چه خوب است که در یک کشور امنیت پا برجا و متداوم باشد.

تا مردم بتوانند زندگی مرفع و آسوده را پیش ببرند امنیت یک کشور تنها از یک بُعد سبب پیشرفت مردم نبوده بلکه از ابعاد متفاوت برای قشر جامعه مفید واقع میشود.

برقرای امنیت تنها به دوش حاکم و مسول آن نبوده بلکه متوجه تمام ملت می باشد.

از این جهات امنیت مهم ترین عامل برقرای صلح و ترقی در کشور می باشد.

امید است که کشور عزیز مان ازامنیت خاص و ویژه برخوردار باشد و توسط ایده های جدید خود بتوانیم پیشرفت خود را انکشاف دهیم و افغانستان را به قله های بلند پیروزی برسانیم.

اکبری